Chile i Peru kłócą się zaciekle o pochodzenie Pisco Sour (i pisco również), ale według większości rachunków geneza napoju jest związana z obywatelem Stanów Zjednoczonych. Uważa się, że barman Victor Morris, przebywający na emigracji, wymyślił ten pienisty, gładki koktajl w swoim barze w Limie około 1915 roku lub prawdopodobnie na początku lat 20-tych. Mieszanka pisco, soku z limonki, białka jaja kurzego i goryczki Angostura sprawia, że Pisco Sour jest ziemisty, słodki i cierpki – koktajl, o który warto walczyć.
Pisco to destylowany z winogron spirytus, który po raz pierwszy został wyprodukowany w XVI wieku. Pisco różni się stylem i odmianą winogron, a jego smak waha się od wytrawnego i ziemistego po kwiatowy i owocowy. Pisco Sour nie wymaga określonego pisco, więc przedsiębiorczy pijący mogą eksperymentować, aby znaleźć to, które wolą.
Smak, cytrusy, cukier i białko jajka to podstawowe składniki dobrego pisco, w tym popularnego Whiskey Sour. Jednak jedną małą różnicą, która stała się znakiem rozpoznawczym Pisco Sour, jest dodanie do niego gorzkiej gorzkiej Angostury. Aromatyczne bittery, które zazwyczaj stosuje się jako ozdobę, dodają koktajlowi koloru i zapachu. Bittery te znajdują się na puszystej główce napoju, którą to cechę uzyskuje się poprzez wstrząsanie koktajlu na sucho. Oznacza to, że koktajl wstrząsa się najpierw bez lodu, aby połączyć płynne składniki z białkiem jajka, a następnie ponownie z lodem, aby je schłodzić i rozcieńczyć.
W rezultacie otrzymujemy pyszny koktajl o jedwabistej konsystencji, który może zapewnić orzeźwienie zarówno podczas wędrówki po Andach, jak i na plaży.
Kliknij Play to See This Pisco Sour Come Together