Discussion
W czasie ciąży złożone zmiany endokrynologiczne, immunologiczne, metaboliczne i naczyniowe w różny sposób wpływają na skórę. PUPPP rozwija się zwykle w trzecim trymestrze ciąży i szybko ustępuje po porodzie, a tylko rzadko pojawia się w okresie połogu. Zmiany rozpoczynają się w rozstępach brzusznych z oszczędnością okołobłoniastą. Wysypka składa się z bardzo swędzących, drobnych rumieniowych grudek w rozstępach, które mogą ulec koalescencji tworząc większe pokrzywkowe blaszki brzuszne często otoczone bielącymi się aureolami. Sporadycznie można zaobserwować wypryskowe, policykliczne i docelowe zmiany lub pęcherzyki (ale nigdy pęcherzyki), ostatecznie w kształcie dyshidrosiform acral . W ciągu kilku dni, wysypka może rozprzestrzeniać się na uda, pośladki, piersi i ramiona, z rzadkimi zmianami na twarzy, dłoniach i stopach. Rozpoznanie PUPPP może być postawione klinicznie w typowych przypadkach na podstawie wyglądu wysypki. Nie występują specyficzne nieprawidłowości laboratoryjne, a w badaniu histopatologicznym stwierdza się jedynie niespecyficzny naciek limfohistiocytarny okołonaczyniowy z niewielkim obrzękiem i eozynofilami w skórze właściwej. Bezpośrednie badania immunofluorescencyjne skóry są z definicji negatywne. Biopsja skóry jest wykonywana tylko w celu wykluczenia innych rozpoznań różnicowych, takich jak pemfigoid ciążowy, atopowe zapalenie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, wykwity polekowe, wykwity wirusowe i świerzb. Dotychczasowe doniesienia na temat PUPPP występującego po porodzie wykazały, że większość pacjentek stanowiły pierworódki, a mediana początku choroby wynosiła 8,5 dnia (średnia ± SD, 10,6 ± 9,9). Obraz kliniczny był podobny do typowego PUPPP, z nielicznymi przypadkami wykazującymi unikalną dystrybucję, takimi jak zmiany skórne ograniczone do kończyn z oszczędzeniem powłok brzusznych lub zmiany z zajęciem dłoni i stóp. Pacjenci byli leczeni kombinacją miejscowych kortykosteroidów, doustnego prednizolonu i doustnych leków przeciwhistaminowych (Tabela (Tabela11).
Patogeneza PUPPP nie jest dobrze poznana i jest prawdopodobnie wieloczynnikowa. Niektóre teorie sugerują, że PUPPP może stanowić odpowiedź immunologiczną na krążące antygeny płodowe. Inne teorie sugerują, że rozciąganie skóry brzucha, jeśli jest drastyczne, może uszkodzić leżącą u jego podłoża tkankę łączną, powodując uwolnienie antygenów, które mogą wywołać reaktywną odpowiedź zapalną. Może to być również związane ze stopniem rozciągnięcia skóry podczas trzeciego trymestru i gwałtownego zmniejszenia rozciągania skóry, które występuje wraz z dostawą . Wcześniejsze badania wykazały, że wpływy hormonalne związane z ciążą mogą również odgrywać rolę w rozwoju tego stanu. Odnotowano również związek PUPPP z płodami męskimi i porodami cesarskimi. Możliwe jest, jak w tym przypadku, że wraz z czynnikiem gospodarza i okolicznościami porodu, przyrost masy ciała podczas trzeciego trymestru i drastyczne wahania hormonów związane z porodem i dostawą mogły spowodować reakcję immunologiczną prowadzącą do PUPPP po porodzie.
Chociaż stan ten jest nieszkodliwy dla matki, ciężki świąd może być bardzo dokuczliwy. Leczenie zachowawcze, takie jak łagodne do silnych miejscowych steroidów, może być pomocne w leczeniu objawów choroby wraz z ogólnoustrojowymi lekami przeciwhistaminowymi. Badanie nowych opcji leczenia zostało ograniczone przez obawy pacjentów o negatywne skutki płodowe leków. Wstrzykiwanie AWB było często stosowane w leczeniu przewlekłej pokrzywki przed wprowadzeniem leków przeciwhistaminowych i uważano również, że ma korzystne działanie w leczeniu atopowego zapalenia skóry . Dokładny mechanizm działania AWB pozostaje niejasny, chociaż wydaje się, że wpływa on na funkcje immunologiczne w modelach eksperymentalnych i klinicznych. W modelach zwierzęcych, AWB zwiększał odporność na infekcje, zwiększał produkcję przeciwciał przeciwko antygenom i aktywował komórkową obronę immunologiczną. Indukowana desensytyzacja wydaje się również odgrywać ważną rolę w mechanizmie wstrzykiwania AWB. Postuluje się zatem, że wstrzyknięcie AWB może mieć pozytywny wpływ na PUPPP poprzez modulowanie matczynej reaktywności immunologicznej zaangażowanej w rozwój choroby .