Uprawa
Drzewo pomarańczy słodkiej osiąga często 6 metrów wysokości. Szerokie, błyszczące, wiecznie zielone liście są średniej wielkości i owalne, a ogonki liściowe mają wąskie skrzydełka. Białe, pięciopłatkowe kwiaty są bardzo pachnące. Owocem jest zmodyfikowana jagoda zwana hesperydium, której miąższ podzielony jest na segmenty zwane karpielami. Zwykle owoce słodko-pomarańczowe mają okrągły kształt i pomarańczowy kolor miąższu, ale istnieją też inne odmiany. Mandarynka, na przykład, jest wyraźnie spłaszczona, a pomarańcza krwista ma czerwony miąższ. Miąższ pomarańczy słodkiej jest przyjemnie kwaśny i słodki, skórzasta skórka jest stosunkowo gładka, a gruczoły olejowe są wypukłe. Pomarańcze zbiera się, gdy są w pełni dojrzałe, ponieważ w przeciwieństwie do niektórych owoców liściastych, nie dojrzewają i nie poprawiają jakości po zerwaniu. Drzewa rodzą obficie od 50 do 80 lat lub nawet dłużej, a niektóre stare drzewa pomarańczowe, których wiek należy liczyć w setkach lat, nadal dają plony.
Pomarańcze najlepiej rozwijają się tam, gdzie drzewa są nieco schłodzone przez sporadyczne lekkie przymrozki w zimie. W tym okresie drzewa są w stanie półśpiączki, a temperatury tuż poniżej zera nie szkodzą drzewom ani owocom, chyba że mróz wystąpi wcześnie, zanim drzewa zakończą swój roczny wzrost. W najzimniejszych regionach uprawy sady mogą być ogrzewane za pomocą kadzideł lub bezdymnych palników na gaz ziemny.
Drzewa tolerują szeroki zakres warunków glebowych, od bardzo piaszczystych gleb do raczej ciężkich gliniastych gleb, szczególnie dobrze rosną na glebach pośrednich. Sady pomarańczowe są zazwyczaj sadzone na stosunkowo głębokich glebach, gdzie zapewniony jest dobry drenaż. Drzewka pomarańczowe są zazwyczaj zapoczątkowane na podkładkach wyhodowanych z nasion wybranych drzew. Nasiona wysiewa się w dobrze przygotowanej glebie w drewutni; po około 12 miesiącach wzrostu w tym miejscu sadzonki przenosi się do szkółki. Po około 12-16 miesiącach pobytu w szkółce drzewa są zazwyczaj wystarczająco duże, aby zawiązać pąki. Kiedy pączkujące wierzchołki mają od jednego do dwóch lat, drzewa są wystarczająco duże, aby posadzić je w sadzie.
W niektórych miejscach powszechna jest uprawa międzyplonów takich jak fasola, pomidory czy melony wśród niedojrzałych drzewek pomarańczowych. Uprawa roślin okrywowych wykorzystuje sezonowe opady deszczu do produkcji materii organicznej, która jest wprowadzana do gleby. W wielu rejonach uprawy pomarańczy konieczne jest uzupełnianie opadów deszczu poprzez nawadnianie; jest to powszechna praktyka w Teksasie, Kalifornii, Izraelu, Hiszpanii, Maroku i części Afryki Południowej.