„Probate” jest jednym z tych słów używanych przez wielu i zrozumiałe przez niewielu. Mówiąc prościej, jest to metoda, za pomocą której państwo pozwala na uporządkowane przekazywanie aktywów i pasywów do następnego pokolenia po śmierci kogoś. Zazwyczaj pod nadzorem Sądu Najwyższego, wyznaczona jest osoba, która zbiera aktywa, spłaca uzasadnione długi (lub je kwestionuje) i rozdziela aktywa zgodnie z prawem lub testamentem po opłaceniu odpowiednich podatków.
Brzmi prosto? Nie jest, ponieważ interesy państwa, spadkobierców, wierzycieli i osób trzecich muszą być brane pod uwagę, a proces wymaga, aby osoba wyznaczona do zarządzania majątkiem przeszła przez różne sformalizowane kroki wymagane przez prawo, aby osiągnąć zamknięcie probacji.
Czytelnik powinien najpierw przeczytać nasz artykuł na temat testamentów i trustów, który zawiera ogólny opis podstawowych narzędzi planowania majątku i przegląd probacji. Ten artykuł będzie szczegółowo opisywał procedurę probacji w sposób bardziej szczegółowy, tak aby czytelnik zrozumiał różne kroki wymagane do osiągnięcia udanej probacji.
Zauważ, że probacji MOŻNA uniknąć poprzez odpowiednie planowanie majątku i w wielu przypadkach nasza firma zaleca podjęcie tych kroków, aby zaoszczędzić czas, pieniądze i kłopoty. Jednakże pewne sytuacje rodzinne sprawiają, że korzystanie z procesu probacji jest konieczne lub wskazane.
Podstawowy proces
Probate jest procesem prawnym, w którym sąd zatwierdza testament osoby zmarłej lub stwierdza, że zmarła ona bez testamentu. Sąd wyznacza również kogoś do obsługi aktywów zmarłego i zapłacić rachunki należne w chwili śmierci. Ten ktoś jest określany jako wykonawca, administrator lub administrator z załączonym testamentem, w zależności od okoliczności.
Dodatkowym celem probacji jest sprawdzenie, czy ktoś był winien pieniądze w chwili śmierci, aby wierzyciel mógł wystąpić i zgłosić roszczenie o zapłatę. Istnieje ustalony okres czasu dla wierzycieli, aby zgłosić się i zażądać zapłaty.
Wraz z płatnością długów, proces probacji ma na celu sprawdzenie, czy podatki są płacone. Podatki dochodowe za zeznanie podatkowe od osób fizycznych do dnia śmierci muszą być zapłacone. Dochody zebrane podczas probate wymagają złożenia oddzielnego zeznania podatkowego od podatku dochodowego od nieruchomości i zapłacenia podatku. Jeżeli spadkodawca posiadał ponad $1,500,000 do $3,500,000 (w zależności od roku śmierci) aktywów w dniu śmierci, wymagane jest złożenie federalnego zeznania podatkowego od nieruchomości, a należny podatek musi zostać zapłacony w ciągu dziewięciu miesięcy od daty śmierci.
Kongres uchwalił ustawy zmniejszające corocznie podatek od nieruchomości do roku 2011, w którym to roku podatek ten powróci do poziomu opodatkowania sprzed kilku lat. Przejdź do naszej strony Newsletter, aby zapoznać się ze szczegółowym artykułem na temat tego dziwnego prawa podatkowego.
Na koniec, po zebraniu wszystkich aktywów zmarłego, sprzedaniu aktywów i zapłaceniu podatków i długów, wykonawca lub administrator musi rozdzielić pozostałe aktywa zgodnie z testamentem zmarłego lub zasadami dziedziczenia ustawowego, jeżeli zmarł on bez testamentu.
Aktywa podlegające prawu probacji
Pomimo, że nie wszystkie aktywa, które posiadał zmarły podlegają prawu probacji, następujące aktywa zazwyczaj podlegają procesowi probacji:
1. Aktywa posiadane wyłącznie na nazwisko osoby zmarłej.
2. Połowa każdego składnika majątku posiadanego jako majątek wspólny na nazwisko osoby zmarłej i jej małżonka.
3. Część lub udział osoby zmarłej w składniku majątku, gdy składnik ten jest posiadany jako wspólny z innymi osobami.
4. Majątek osobisty, który jest własnością, ale nie jest zarejestrowany jako majątek osobisty osoby zmarłej, taki jak meble, biżuteria, itp.
Prawo Kalifornii przewiduje, że postępowanie probacyjne nie jest konieczne, jeśli łączna wartość w chwili śmierci majątku, który podlega postępowaniu probacyjnemu, nie przekracza sumy $100,000. Istnieje uproszczona procedura transferu tych aktywów.
Poniżej wymieniona kwota $100,000 nie obejmuje pojazdów i niektórych innych aktywów.
Istnieje również uproszczona procedura community property set aside, jeśli wszystkie aktywa posiadane przez Decedent są własnością wspólnoty z żyjącym małżonkiem.
Aktywa niepodlegające Probate
Niektóre aktywa nie muszą przechodzić przez probate, aby przejść w ręce spadkobiercy lub innej osoby. Mimo, że dla części posiadanych aktywów może być przeprowadzony proces sądowy, następujące aktywa nie podlegają procesowi sądowemu:
1. Aktywa posiadane we współdzierżawie z inną osobą lub osobami.
2. Aktywa posiadane w funduszu powierniczym (living trust).
3. Aktywa takie jak ubezpieczenie na życie i świadczenia IRA, gdzie beneficjent jest wskazany.
4. Aktywa w banku lub na koncie oszczędnościowo-pożyczkowym w imieniu zmarłej osoby jako „powiernik” dla kogoś innego.
5. Aktywa, które mogą być zarejestrowane na nazwisko osoby i które są „płatne w chwili śmierci” (P.O.D.) lub „przekazywane w chwili śmierci” (T.O.D.) komuś.
6. Aktywa przechodzące na żyjącego małżonka. Jeśli zmarła osoba posiadała aktywa w swoim imieniu samodzielnie, ale te aktywa są pozostawione w testamencie lub przechodzą w drodze dziedziczenia ustawowego na żyjącego małżonka, nie jest konieczny testament.
7. Aktywa zarejestrowane przez męża i żonę jako „własność wspólnoty z prawem do przeżycia”. Jak wspomniano powyżej, Kalifornia ma uproszczony proces prawny, o którym mowa jako „małżeński postępowania potwierdzającego.” Tutaj, wniosek jest złożony w sądzie, zawiadomienie jest podana do niektórych stron, a jeśli nikt nie sprzeciwia, sąd zatwierdza aktywa jako przechodzące do małżonka.
Ta procedura może być stosowana tylko dla męża i żony. Na przykład, Mąż X ma 400 000 dolarów akcji oddzielnej własności w swoim imieniu. Ma testament, który pozostawia wszystko swojej żonie. Jego żona może przejść przez tę procedurę potwierdzenia małżonków. Zaletą jest to, że nie ma stałej opłaty, tak jak w przypadku postępowania probacyjnego, a proces trwa około 30-60 dni zamiast 9-12 miesięcy.
Kroki zaangażowane w proces probacyjny
Gdy ktoś umiera, pierwszym pytaniem jest, czy będzie postępowanie probacyjne?
Jeśli wszystkie aktywa są w żywym funduszu powierniczym lub wspólnej dzierżawie, wtedy odpowiedź brzmi nie. Jeśli zmarła osoba posiada więcej niż $100,000 majątku tylko w swoim imieniu i nie ma żyjącego małżonka lub majątek nie został pozostawiony małżonkowi, odpowiedź będzie twierdząca.
Jeśli konieczne jest przeprowadzenie postępowania probacyjnego, drugim pytaniem jest kto będzie działał?
Jeśli zmarły pozostawił testament, on lub ona wyznaczyła kogoś w testamencie jako wykonawcę. Ta osoba lub osoby nie musi być obywatelem Kalifornii lub Stanów Zjednoczonych lub rezydentem. Przyjaciel może służyć, trzy dzieci danej osoby mogą służyć wspólnie, lub kalifornijski bank lub firma powiernicza może służyć. Nikt nie musi służyć, jeśli jest wymieniony.
Kolejne pytanie brzmi, czy osoba lub osoby zgodzą się służyć?
Jeśli nie ma woli lub wszystkie osoby wymienione odmówiły lub nie są w stanie służyć, to najbliższy krewny lub krewni mają pierwsze prawo do służby lub do wyznaczenia kogoś, jeśli nie chcą służyć. Jeśli nie ma testamentu, osoba wyznaczona przez sąd nazywana jest zarządcą. Czasami zdarza się, że ktoś umrze z testamentem, ale testament nie wyznacza wykonawcy, osoba wyznaczona nie żyje lub nie chce pełnić swojej funkcji, ewentualnie wyznaczony jest bank, który odmawia, ponieważ majątek nie jest wystarczająco duży dla banku. Sąd wyznacza wówczas najbliższego krewnego, który dziedziczy na podstawie testamentu. Osoba ta jest określana jako administrator z załączonym testamentem.
Wszystkie wyżej wymienione osoby wyznaczone mają obowiązek powierniczy i wykonują te same obowiązki, gdy zostaną wyznaczone, nawet jeśli ich tytuł różni się w zależności od okoliczności.
Powołanie przez sąd
Aby rozpocząć proces probacyjny, konieczne jest złożenie wniosku w sądzie wyższego szczebla w hrabstwie, w którym zmarła osoba mieszkała w chwili śmierci. Ta petycja jest ustawiona na przesłuchanie około 30 dni po jej złożeniu w sądzie.
Jeśli jest nagły wypadek (dom lub aktywa są w niebezpieczeństwie lub spadkobierca potrzebuje natychmiastowej pomocy z aktywów, itp.) i konieczne jest, aby ktoś działał w ciągu 30 dni, możliwe jest uzyskanie kogoś mianowanego w ciągu 24 godzin jako „specjalny administrator”. Osoba ta zajmuje się aktywami majątkowymi do czasu, gdy wykonawca lub administrator zostanie powołany. Jeśli zmarły był jedynym sygnatariuszem na biznesowym koncie bankowym, a pensja i inne rachunki muszą być zapłacone natychmiast, można wyznaczyć specjalnego administratora.
Po złożeniu petycji, zawiadomienie o rozprawie sądowej musi zostać opublikowane trzy razy w lokalnej gazecie. Ponadto, zawiadomienie o rozprawie sądowej musi zostać wysłane pocztą na co najmniej 15 dni przed rozprawą do wszystkich osób wymienionych w testamencie, wszystkich spadkobierców ustawowych zmarłej osoby (osób, które dziedziczyłyby, gdyby zmarła ona bez testamentu) oraz do wszystkich innych zastępczych wykonawców testamentu.
Jeśli testament zawierał specjalne sformułowania na końcu, gdzie świadkowie podpisują się, może on być „samowystarczalny” i żadne dodatkowe oświadczenia nie są konieczne. Jeśli testament nie jest samowystarczalny, należy uzyskać oświadczenie od jednego ze świadków testamentu.
Jeśli nie można znaleźć świadka, istnieje kilka alternatywnych sposobów udowodnienia testamentu. Jeśli testament jest napisany odręcznie, każdy kto jest zaznajomiony z pismem odręcznym spadkodawcy może podpisać oświadczenie potwierdzające testament.
Jeśli testament nie zrzeka się poręczenia majątkowego, wówczas wykonawca lub administrator musi złożyć poręczenie majątkowe. Poręczenie obligacji jest niczym więcej niż polisą ubezpieczeniową, która ubezpiecza majątek, jeśli wykonawca lub administrator robi coś niewłaściwego lub kradnie z majątku. Premia w wysokości około 200-800 dolarów jest wypłacana z majątku.
Na rozprawie sądowej, jeśli wszystko zostało wykonane prawidłowo i nie ma żadnych zastrzeżeń, sąd przyzna testament do probacji i wyznaczy wykonawcę lub administratora.
Po wyznaczeniu wykonawca lub administrator musi złożyć specjalny formularz w sądzie zatytułowany „listy testamentowe” lub „listy administracyjne”. Jest on podpisany przez daną osobę i zgadza się ona działać jako wykonawca lub administrator. Później, podejmując działania prawne lub przekazując aktywa, inne strony będą chciały uwierzytelnioną kopię tych „listów” pokazującą, że dana osoba ma prawne upoważnienie do działania.
Zbieranie aktywów
Po wyznaczeniu wykonawca lub administrator musi objąć w posiadanie wszystkie aktywa zmarłego podlegające procesowi probacyjnemu. Aktywa we współdzierżawie, aktywa w żywym truście lub aktywa podlegające wskazaniu beneficjenta nie są częścią postępowania probacyjnego i nie są odbierane. Wykonawca lub administrator musi zmienić tytuł prawny do aktywów i umieścić te aktywa w swoim imieniu jako wykonawca lub administrator. Fundusze inwestycyjne, akcje i obligacje, rachunki maklerskie, rachunki bankowe, nieruchomości, pojazdy i inne aktywa powinny zostać zmienione.
Po zebraniu wszystkich aktywów, konieczne jest przygotowanie spisu inwentarza wymieniającego te aktywa. W czasie, że wykonawca lub administrator został powołany sąd również powołał „California Probate Referee.” Osoba ta ma obowiązek wyceny wszystkich przedmiotów niepieniężnych z godziwą wartością rynkową na dzień śmierci. Sędzia otrzymuje opłatę w wysokości $1 za $1,000 za wartość wycenionych aktywów. Wartość jest wartością brutto z wyłączeniem wszelkich pożyczek lub zastawów na aktywach.
Jeśli dom jest wyceniony na 500 000 dolarów, nawet jeśli jest 250 000 dolarów hipoteki na tym domu, sędzia wycenia go na 500 000 dolarów i otrzymuje 500 dolarów opłaty za to.
Istnieją procedury prawne do kwestionowania wartości sędziego, jeśli ktoś nie wierzy, że jest dokładny. Wycena wszystkich aktywów ma być złożona w sądzie w ciągu czterech miesięcy od powołania wykonawcy lub administratora.
Płatność zobowiązań i długów
Jak tylko wykonawca lub administrator zostanie powołany przez sąd i otrzyma pieniądze, rachunki mogą być zapłacone. Pogrzeb, media, karty kredytowe i inne rachunki mogą być płacone bez żadnych specjalnych formalności prawnych.
Każdy może być zobowiązany do złożenia roszczenia wierzyciela w nieruchomości. Jest to specjalny formularz sądowy, który musi być wypełniony przez wierzyciela i zatwierdzony przez wykonawcę lub administratora. Jeśli wykonawca lub zarządca chce, aby ten formularz został złożony przez wierzyciela, wówczas należy wysłać zawiadomienie do wierzyciela. Roszczenia zazwyczaj należy składać w ciągu czterech miesięcy od powołania wykonawcy lub zarządcy. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy wierzyciel nie wiedział o śmierci. W takim przypadku wierzyciel może złożyć wniosek do sądu po upływie czteromiesięcznego terminu na złożenie roszczenia. Wniosek nie może być złożony później niż rok po wyznaczeniu wykonawcy lub zarządcy.
Jeśli wykonawca lub zarządca odrzuci roszczenie wierzyciela, wierzyciel musi złożyć pozew w ciągu trzech miesięcy od odrzucenia lub straci prawo do późniejszego złożenia pozwu. Przed złożeniem pozwu wierzyciel musi zgłosić roszczenie. Dotyczy to każdego rodzaju roszczenia, w tym opartego na czynach niedozwolonych. Jeśli pan X uległ wypadkowi samochodowemu i zmarł, a inne strony chcą pozwać jego majątek, muszą złożyć wniosek wierzyciela w wymaganym terminie, zanim będą mogli złożyć pozew.
Większość spadków nie wiąże się z żadnymi kwestionowanymi roszczeniami wierzycieli. Wykonawca lub administrator płaci zaległe rachunki i nikt nie wnosi sprzeciwu.
Sprzedaż aktywów majątku
Może być konieczne lub praktyczne, aby sprzedać niektóre lub wszystkie aktywa majątku. Aktywa mogą być sprzedane, aby zapłacić podatki, opłaty i długi. Albo dom może być pusty i dzieci nie chcą go odziedziczyć, więc jest on sprzedawany podczas postępowania probacyjnego.
Istnieją dwie metody sprzedaży aktywów w postępowaniu probacyjnym, które wykonawca lub administrator może wybrać.
Po pierwsze, przed sprzedażą jakiegokolwiek składnika majątku można uzyskać zgodę sądu. Jeśli sprzedawane są akcje lub obligacje, przed ich sprzedażą konieczne jest uzyskanie nakazu sądowego. Jeśli nieruchomość jest sprzedawana, musi odbyć się rozprawa sądowa, a każdy może zaoferować wyższą cenę za nieruchomość w sądzie i odebrać ją pierwotnemu nabywcy.
Po drugie, wykonawca lub administrator może sprzedać aktywa na mocy przepisu prawa kalifornijskiego, zwanego „Niezależną Administracją Estates Act”. Zgodnie z tym aktem wykonawca lub administrator może sprzedać dowolny składnik majątku. Jedynym wymogiem jest przekazanie pisemnego zawiadomienia każdemu beneficjentowi, którego dotyczy sprzedaż, co najmniej 15 dni przed proponowaną datą sprzedaży. Jeśli nikt nie zgłosi sprzeciwu, wówczas można przystąpić do sprzedaży. Jeśli ktoś się sprzeciwia, to należy wystąpić do sądu o zatwierdzenie, tak samo jak w przypadku alternatywy numer jeden, powyżej.
Po powołaniu, wykonawca lub administrator zazwyczaj przygotowuje budżet z oszacowaniem federalnego podatku od nieruchomości, opłat dla wykonawcy i adwokata, kosztów administracyjnych, zapisów pieniężnych w testamencie oraz długów i roszczeń. Jeśli nie ma wystarczającej ilości dostępnej gotówki, to należy podjąć decyzję, jakie aktywa sprzedać. Jeśli dostępna gotówka jest wystarczająca, należy podjąć decyzję, czy należy sprzedać aktywa takie jak dom. Po podjęciu decyzji o sprzedaży aktywów, wykonawca testamentu lub administrator powinien przystąpić do sprzedaży. Nie ma sensu pozwolić, by dom stał pusty przez dziewięć miesięcy, a następnie wystawić go na sprzedaż. Jeśli dom ma być sprzedany, wydaje się, że nie ma powodu, dla którego nie powinien być wprowadzony na rynek w ciągu 30 dni od powołania.
Płatność podatków
Wykonawca lub administrator jest odpowiedzialny za to, aby wszystkie podatki należne rządowi federalnemu i stanowi Kalifornia zostały zapłacone. Chociaż wykonawca nie jest zwykle osobiście odpowiedzialny, odpowiedzialność ta rozciąga się na aktywa, które są w probate.
Jeśli wykonawca lub administrator dystrybuuje aktywa i Internal Revenue Service lub California Franchise Tax Board ocenia niedobór, wykonawca jest odpowiedzialny za wartość aktywów dystrybuowanych.
Zeznania podatkowe muszą być złożone i przygotowane i chociaż może to być wykonawca lub administrator, który to robi, jeśli osoba jest wystarczająco wykwalifikowana, aby to zrobić, częściej może to być adwokat lub preparator podatkowy, zarejestrowany agent lub certyfikowany księgowy publiczny, który obsługiwał sprawy podatkowe zmarłego przed śmiercią. Ktokolwiek to jest, musi być wystarczająco wykwalifikowany, aby przygotować i złożyć wszystkie wymagane zeznania podatkowe.
Federalny podatek od nieruchomości
Jeśli osoba umiera z majątkiem powyżej $1,500,000 do $3,500,000, w zależności od roku śmierci, zeznanie podatkowe od nieruchomości musi być złożone w ciągu dziewięciu miesięcy od śmierci osoby zmarłej. Przedłużenie terminu złożenia deklaracji można uzyskać na okres do sześciu miesięcy.
UWAGA KWOTA ZWOLNIONYCH AKTYWÓW W MAJĄTKU ORAZ KWOTA PODATKU OD OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH ZMIENIA SIĘ ROCZNIE DO 2011 R. I PÓŹNIEJ I NALEŻY UZYSKAĆ DORADCĘ W ZAKRESIE BIEŻĄCEJ KWOTY DO ZAPŁATY ORAZ NAJNOWSZEGO STANU PRAWNEGO.
Wszelkie kwoty pozostawione kwalifikowanym organizacjom charytatywnym oraz wszelkie kwoty pozostawione małżonkowi zmarłego (jeśli jest obywatelem Stanów Zjednoczonych) są zwolnione z podatku. (Zobacz nasz artykuł o QDOT TRUSTS.) Wszystkie długi, które zmarły posiadał w momencie śmierci, takie jak koszty pogrzebu, opłaty prawne, długi, itp. są również odliczane. Jeśli majątek netto wynosi ponad $1,500,000 do $3,500,000, po odliczeniu długów, należy zapłacić podatek w wysokości 41-50% od kwoty ponad $1,500,000 do $3,500,000.
Jeśli zeznanie nie zostanie złożone w wymaganym terminie lub jeśli należny podatek nie zostanie zapłacony, mogą zostać naliczone znaczne kary i odsetki. Ponieważ wartość aktywów jest wartością na dzień śmierci, osoba przygotowująca podatek musi natychmiast rozpocząć zbieranie informacji, tak szybko jak to możliwe po śmierci spadkodawcy.
Zeznania podatkowe za rok poprzedzający śmierć
Nawet w przypadku śmierci należy złożyć zeznanie podatkowe za rok, w którym nastąpiła śmierć. Załóżmy, że pani X umiera 21 lipca. Zeznanie podatkowe będzie wymagane od pierwszego dnia roku do dnia śmierci – od 1 stycznia do 21 lipca. Deklarację należy złożyć do 15 kwietnia następnego roku. Na zeznaniu wykazuje się tylko dochód uzyskany i wszelkie odliczenia zapłacone do dnia śmierci. Dochody takie jak dywidendy i odsetki otrzymane po dacie śmierci nie będą wykazane w zeznaniu, ale zostaną wykazane w deklaracji podatku dochodowego od spadku, lub przez żyjącego współnajemcę, jeśli aktywa były we wspólnym użytkowaniu.
Wszelkie odliczenia medyczne ze strony zmarłego zapłacone w ciągu jednego roku od daty śmierci mogą być odliczone w ostatecznym zeznaniu. Wszystkie inne odliczenia muszą być zapłacone przed śmiercią, aby były dopuszczalne. Należy zweryfikować szacunkowe podatki dochodowe zapłacone za rok, w którym nastąpiła śmierć. W zależności od daty śmierci, może nie być konieczne dalsze dokonywanie szacunkowych płatności po śmierci.
Zeznania podatkowe osoby zmarłej za cztery lata przed śmiercią powinny być zachowane, a zeznanie za rok przed śmiercią powinno być dokładnie przejrzane, aby upewnić się, że wszystkie pozycje dochodu i odliczeń zostały uwzględnione. Jeśli zmarły zmarł po 1 stycznia, ale przed 15 kwietnia lub nawet później, zeznanie może być nadal należne za poprzedni rok. Dzięki przedłużeniom, możliwe jest złożenie zeznania podatkowego za poprzedni rok dopiero 15 października. Jeśli zeznanie nie zostało jeszcze złożone, można wnioskować o przedłużenie terminu i zazwyczaj jest ono przyznawane.
Dochód, który wpłynął po dacie śmierci nie jest wykazywany w zeznaniu podatkowym osoby zmarłej. Jeśli odsetki, dywidendy lub inne dochody są wypłacane do majątku, muszą być zgłoszone na fiduciary lub estate income tax return. Oddzielny numer identyfikacji podatkowej jest uzyskiwany dla majątku i używany zamiast numeru ubezpieczenia społecznego zmarłego.
Oddzielne zeznanie podatkowe, zwane fiduciary tax return, jest składane corocznie dla majątku. Formularz ten zawiera listę dochodów podlegających opodatkowaniu, takich jak dywidendy, odsetki, zyski kapitałowe i czynsze netto. Zwrot powierniczy również zdejmuje dopuszczalne odliczenia, takie jak odsetki hipoteczne, opłaty prawne i wykonawcze, podatki i kilka innych odliczeń. Deklaracja podatkowa nie musi być składana w roku kalendarzowym, na dzień 31 grudnia. Może być ono złożone na podstawie roku podatkowego na koniec dowolnego miesiąca kalendarzowego. Po wybraniu roku podatkowego, zeznanie musi być złożone w ciągu 3-1/2 miesięcy od zakończenia roku podatkowego.
Na koniec roku podatkowego, jeżeli majątek nie został zamknięty i podzielony, podatek jest płacony od dochodu netto. Dochód ten jest później przekazywany beneficjentom majątku bez dodatkowego podatku. Jeśli majątek został podzielony w trakcie roku podatkowego, podatek nie jest płacony od dochodu netto, ale zamiast tego każdy beneficjent musi wykazać swój proporcjonalny udział w dochodzie podlegającym opodatkowaniu na swoim osobistym zeznaniu podatkowym. Deklaracje podatkowe powierników są wymagane do czasu zamknięcia i podziału majątku. Jeśli majątek jest otwarty na więcej niż dwa lata podatkowe, szacunkowe podatki powiernicze muszą być płacone każdego roku.
Inne podatki
Inne podatki mogą być również należne. Podatki od nieruchomości są należne w Kalifornii do 10 grudnia i 10 kwietnia. Podatek od sprzedaży może być należny, jeśli istnieje firma sprzedająca jakiś produkt. Jeśli zmarły dokonał darowizny o wartości ponad $11,000 dla kogoś w roku śmierci (2002 lub później), może być konieczne złożenie deklaracji podatkowej. Jeśli nieruchomość znajduje się w innym stanie lub kraju, może być konieczne złożenie oddzielnego zeznania podatkowego dla dochodów w tym stanie lub kraju.
Odpowiedzialność za podatki
Jak już wcześniej wspomniano, wykonawca testamentu jest odpowiedzialny za podatki, jeśli aktywa zostaną rozdzielone, a później okaże się, że należne są dodatkowe podatki. Ze względu na to, wykonawca lub administrator będzie często prosić o pozwolenie na zatrzymanie niektórych funduszy nieruchomości na pewien okres czasu jako rezerwy, jeśli dodatkowe podatki są należne. Rezerwa ta może być utrzymywana przez dwa do trzech lat, a następnie rozdzielona bez dodatkowego nakazu sądowego beneficjentom majątku. Okres odpowiedzialności za podatki jest zwykle trzy lata dla rządu federalnego. Okres ten jest od daty wymagalności zwrotu lub daty złożenia, jeśli jest ona późniejsza. Okres odpowiedzialności dla stanu Kalifornia jest cztery lata.
Tak więc, odpowiedzialność za 2004 zwrotu złożonego w dniu lub przed 15 kwietnia 2005 r., wygaśnie w dniu 15 kwietnia 2008 r. do Internal Revenue Service, a na 15 kwietnia 2009 r. do California Franchise Tax Board. Istnieją dłuższe okresy odpowiedzialności, jeśli podatki są niedopłacone o 25% lub więcej. Okres odpowiedzialności nigdy nie kończy się, jeśli zeznanie podatkowe nie zostało złożone lub jeśli doszło do oszustwa.
Zawarcie umowy
Po zinwentaryzowaniu majątku, upływie okresu zgłaszania roszczeń wierzycieli i opłaceniu lub rozwiązaniu wszystkich roszczeń, sprzedaży niezbędnych aktywów oraz złożeniu wszystkich wymaganych zeznań podatkowych i opłaceniu należnych podatków, majątek może zostać podzielony.
Aby zawrzeć umowę z majątkiem, konieczne jest złożenie wniosku do sądu i uzyskanie nakazu sądowego w celu dokonania podziału majątku. Wykonawca musi albo złożyć skomplikowaną ostateczną księgowość wymieniając wszystkie wpływy i wydatki lub uzyskać zwolnienie z księgowości od wszystkich beneficjentów nieruchomości. Po księgowość jest przygotowana lub zrezygnować, petycja jest sporządzony, który jest podsumowaniem nieruchomości i działań podjętych. Petycja ta zawiera listę aktywów obecnie na rękę i proponowany podział tych aktywów. Opłata, że wykonawca lub administrator i adwokat otrzymać jest obliczana i pokazano.
Jeśli wszystko jest w porządku i nie ma zastrzeżeń, sąd wyda nakaz zawarcia nieruchomości, zamawiając opłaty zapłacone, a aktywa podzielone. Po uzyskaniu nakazu sądowego, czeki mogą być napisane i aktywa ponownie zarejestrowane w nazwach beneficjentów nieruchomości. Po aktywa są dystrybuowane pokwitowanie dla tych aktywów jest uzyskane od każdego beneficjenta nieruchomości i złożone w sądzie.
Jak wcześniej stwierdzono, jeśli nieruchomość jest stosunkowo prosta i nie federalny podatek od nieruchomości jest należny, może być zawarta w 6-9 miesięcy. Jeśli jest podatek od nieruchomości należny, okres ten prawdopodobnie wzrośnie do 12-15 miesięcy. Osiedle nie powinno być w probate na więcej niż 18 miesięcy, chyba że jest spór sądowy lub znaczące problemy, które uniemożliwiają dystrybucję.
Koniec
Zadanie wykonawcy nie jest małe. Samo przygotowanie spisu inwentarza i księgowości zajmuje dziesiątki, jeśli nie setki godzin, nie wspominając o podatkach, ewentualnej sprzedaży aktywów i radzeniu sobie z pytaniami i problemami przedstawionymi przez spadkobierców. Opłaty zarówno dla wykonawcy i adwokata są ustalane przez prawo stanowe (i są identyczne) i jeśli wystąpią pewne zdarzenia, takie jak sprzedaż głównych aktywów lub spór sądowy, zarówno lub jeden z nich może wnioskować o nadzwyczajne opłaty. Sąd musi zatwierdzić wszystkie zapłacone opłaty, a zainteresowane strony mogą wnieść sprzeciw.
Z naszego doświadczenia wynika, że wielu wykonawców na początku wskazuje, że nie będą pobierać opłat, gdy w pełni zrozumieją, jak znaczna praca jest wymagana, nie wspominając o potencjalnej odpowiedzialności, ostatecznie stwierdzają, że opłaty są odpowiednie. Takie opłaty mogą być uchylone, oczywiście, a jeśli wykonawca jest również spadkobiercą, to ma sens, aby zrezygnować z nich, aby zaoszczędzić podatków dochodowych.
Pierwszym krokiem zwykle podejmowane przez wykonawcę mianowany jest poszukiwanie porady prawnej i podatkowej od profesjonalistów i zazwyczaj jest to adwokat, który kończy się obsługujących prawie wszystkie szczegóły i sporządzanie wymaganych dla Probate. Niemniej jednak, wykonawca zachowuje pełne zobowiązanie powiernicze i musi starannie nadzorować pracę zarówno adwokata, jak i wynajętego księgowego.
Czytelnik powinien przejrzeć inne artykuły na tej stronie dla różnych innych aspektów Planowania Nieruchomości i Funduszy Powierniczych.
Dziękuję.