Przysięga Hipokratesa (Ορκος) jest być może najbardziej znanym z greckich tekstów medycznych. Wymaga ona od nowego lekarza przysięgi na szereg bogów uzdrawiania, że będzie on przestrzegał szeregu zawodowych norm etycznych. Ponadto silnie wiąże ucznia z jego nauczycielem i większą społecznością lekarzy, nakładając na niego obowiązki podobne do tych, jakie spoczywają na członkach rodziny. W rzeczywistości stworzenie przysięgi mogło zaznaczyć wczesne etapy szkolenia medycznego dla osób spoza pierwszych rodzin medycyny Hipokratesa, Asklepiadów z Kos, poprzez wymaganie ścisłej lojalności.
Przez wieki była ona często przerabiana w celu dostosowania do wartości różnych kultur pozostających pod wpływem greckiej medycyny. Wbrew powszechnemu przekonaniu, przysięga Hipokratesa nie jest wymagana przez większość współczesnych szkół medycznych, chociaż niektóre z nich przyjęły nowoczesne wersje, które odpowiadają wielu osobom wykonującym ten zawód w XXI wieku. Nie zawiera ona również wyraźnie sformułowania „Po pierwsze, nie szkodzić”, które jest jej powszechnie przypisywane.
Przysięga Hipokratesa
Przysięgam na Apollina, lekarza, Asklepiosa, Hygieję i Panaceę oraz wszystkich bogów i boginie jako moich świadków, że zgodnie z moimi zdolnościami i osądem dotrzymam tej przysięgi i tego kontraktu:
Uważać tego, który nauczył mnie tej sztuki, za równie drogiego mi jak moi rodzice, być z nim partnerem w życiu i spełniać jego potrzeby, gdy tego wymaga; patrzeć na jego potomstwo jak na równych z moim własnym rodzeństwem i uczyć ich tej sztuki, jeśli zechcą się jej nauczyć, bez opłat i bez umowy; I że przez ustalone reguły, wykłady i każdy inny sposób nauczania, będę przekazywał wiedzę o tej sztuce moim własnym synom, synom moich nauczycieli i uczniom związanym tą umową i przysięgą na prawo medycyny, ale nie innym.
Będę stosował te sposoby odżywiania, które przyniosą korzyść moim pacjentom, zgodnie z moimi największymi zdolnościami i osądem, i nie wyrządzę im żadnej krzywdy ani niesprawiedliwości.
Nie podam nikomu śmiertelnego leku, jeśli mnie o to poproszą, ani nie będę doradzał takiego planu; podobnie nie podam kobiecie pessary, aby spowodować aborcję.
W czystości i zgodnie z prawem boskim będę prowadził moje życie i moją sztukę.
Nie będę używał noża, nawet na tych, którzy cierpią na kamienie, ale zostawię to tym, którzy są w tym wyćwiczeni.
Wszędzie, dokądkolwiek pójdę, będę wchodził do domów dla dobra chorych, unikając wszelkich dobrowolnych aktów niestosowności lub zepsucia, włączając w to uwodzenie kobiet lub mężczyzn, czy to wolnych czy niewolników.
Wszystko co zobaczę lub usłyszę w życiu moich pacjentów, czy to w związku z moją praktyką zawodową, czy nie, o czym nie powinno się mówić na zewnątrz, zachowam w tajemnicy, jako że uważam wszystkie takie rzeczy za prywatne.
Dopóki będę wiernie i bez zepsucia wypełniał tę przysięgę, niech będzie mi dane w pełni uczestniczyć w życiu i uprawiać moją sztukę, zyskując szacunek wszystkich ludzi po wsze czasy. Jeśli jednak przekroczę tę Przysięgę i naruszę ją, niechaj przeciwny będzie mój los.
Tłumaczenie: Michael North, National Library of Medicine, 2002.
