Wyrównanie gazów pęcherzykowych szacuje zawartość tlenu w pęcherzykach płucnych na podstawie kilku łatwo mierzalnych zmiennych. Wartość pAO2 uzyskana w wyniku obliczeń może być wykorzystana do określenia stopnia shuntu u pacjenta. Praktyczne uproszczenie złożonego wzoru pozwala na zastosowanie następującego równania:
AO2 = FiO2 (Patm – pH20) – (paCO2/RER)
Gdy u przeciętnego człowieka współczynnik wymiany oddechowej (RER) (lub iloraz oddechowy) jest zwykle uważany za 0.8 (zmienia się w zależności od diety i podstawowego źródła paliwa, które pacjent wykorzystuje, takiego jak tłuszcz, białko lub węglowodany)
Na poziomie morza ciśnienie atmosferyczne wynosi 760 mmHg, a ciśnienie pary wodnej w temperaturze ciała wynosi 47 mmHg. Wstawienie tych przybliżonych liczb do wspomnianego równania prowadzi do następującego uproszczenia na poziomie morza:
pAO2 = (FiO2 x 713 mmHg) – (paCO2/0.8)
Zważywszy, że wzrost wysokości obniża ciśnienie atmosferyczne, dla każdego FiO2 można oczekiwać niższego pAO2 i w konsekwencji niższego paO2. Na przykład, podczas gdy oddychanie 100% tlenem na poziomie morza skutkowałoby pO2 pęcherzyków płucnych wynoszącym 663 mmHg, oddychanie 100% tlenem na Mt. Everest przy ciśnieniu barometrycznym 263 mmHg skutkowałoby pAO2 wynoszącym 166 mmHg (zakładając, że pH2O, paCO2 i RER są takie same). Skutkuje to hipoksją, która wywołuje wszelkiego rodzaju zmiany fizjologiczne, które mogą obejmować, ale nie są ograniczone do: alkalozy oddechowej (jak widziano w ostrej chorobie górskiej), zmian stanu psychicznego, zwiększonej częstości akcji serca i rzutu serca, zmniejszonego systemowego oporu naczyniowego, zwężenia naczyń płucnych/nadciśnienia płucnego (jak widziano w przewlekłej chorobie górskiej z potencjalną ewolucją cor pulmonale) i obrzęku mózgu, między innymi.
Odwrotnie, zwiększenie ciśnienia barometrycznego może mieć znaczące skutki poprzez zwiększenie ilości rozpuszczonego tlenu. To właśnie z tego powodu tlenoterapia hiperbaryczna została wdrożona w leczeniu nie gojących się ran, choroby dekompresyjnej i zatrucia tlenkiem węgla, między innymi.
Aczkolwiek nie jest to specyficzne dla wysokości, równanie gazów pęcherzykowych ilustruje, że z definicji hipowentylacja (i wzrost PaCO2) spowoduje względną hipoksemię, biorąc pod uwagę wszystkie inne zmienne w równaniu są utrzymywane na stałym poziomie. Dla każdego pacjenta fakt ten może, ale nie musi mieć żadnego znaczenia klinicznego.
Podspecjalność
Ogólna
Historia słów kluczowych
.