Guinguette Marais Poitevin

Sean Connery, w pełni Sir Sean Connery, pierwotne nazwisko Thomas Connery, (ur. 25 sierpnia 1930, Edynburg, Szkocja – zm. 30/31 października 2020, Nassau, Bahamy), urodzony w Szkocji aktor, którego popularność w thrillerach szpiegowskich James Bond doprowadziła do udanej, trwającej kilkadziesiąt lat kariery filmowej.

Britannica Quiz

Casting Call

Możesz być zaznajomiony z Seanem Connerym w tej ikonicznej roli, ale czy aktor Roger Moore również grał postać „Bonda, Jamesa Bonda?”. Sprawdź, czy twoja wiedza nie jest ani wstrząśnięta, ani mieszana w tym badaniu aktorów.

Connery dorastał w rodzinie z klasy robotniczej. Po trzyletnim stint w Royal Navy i serii dorywczych prac, zaczął ćwiczyć kulturystykę i stał się modelem dla artystów studenckich i katalogów mody męskiej. W 1953 roku wziął udział w konkursie Mr. Universe, co zaowocowało pracą jako statysta w produkcjach scenicznych. W 1954 roku dostał niewielką rolę w objazdowej produkcji musicalu Rodgersa i Hammersteina South Pacific, a w końcu przyjął główną rolę. Potem pojawiło się więcej pracy na scenie i w telewizji, w tym bardzo chwalona rola spłukanego boksera Mountaina w produkcji telewizyjnej BBC Requiem dla wagi ciężkiej Roda Serlinga w 1957 roku. Connery zadebiutował w filmie Lilacs in the Spring (1954; amerykański tytuł Let’s Make Up) i po raz pierwszy otrzymał główną rolę w komedii On the Fiddle (1961; wydana również jako Operation Snafu). Inne jego godne uwagi filmy z tego okresu to disneyowska fantazja Darby O’Gill and the Little People (1959) oraz epopeja o II wojnie światowej The Longest Day (1962).

W 1962 roku Connery został obsadzony w roli Jamesa Bonda, agenta 007 brytyjskiego wywiadu, w ekranizacji thrillera szpiegowskiego Iana Fleminga Dr. No. Ogromny sukces filmu i jego bezpośrednich sequeli, From Russia with Love (1963) i Goldfinger (1964), ustanowił filmy o Jamesie Bondzie światowym fenomenem, a Connery’ego międzynarodową gwiazdą. Nie chcąc dać się zaszufladkować jako superszpieg, Connery nadal przyjmował inne role aktorskie, zwłaszcza w thrillerze psychologicznym Alfreda Hitchcocka Marnie (1964). Po nakręceniu dwóch kolejnych filmów o Jamesie Bondzie, Thunderball (1965) i Tylko dwa razy żyjesz (1967), Connery zrezygnował z roli Bonda. Cztery lata później dał się jednak namówić na powrót do roli w filmie Diamenty są wieczne (1971), który, jak oświadczył, był jego ostatnim filmem jako Bond.

Lata 70. spędził grając głównie w dramatach z epoki i filmach science-fiction, Najlepsze z nich to The Molly Maguires (1970), Zardoz (1974), Murder on the Orient Express (1974), The Man Who Would Be King (1975), The Wind and the Lion (1975), Robin and Marian (1976) oraz The First Great Train Robbery (1978; wydany również jako The Great Train Robbery). W 1981 roku wystąpił w pamiętnej roli króla Agamemnona w filmie Terry’ego Gilliama Time Bandits, a dwa lata później zachwycił fanów Bonda, powracając do roli 007 w przewrotnie zatytułowanym Never Say Never Again (1983).

Dwa filmy w połowie lat 80. przywróciły mu status wielkiej gwiazdy. Zdobył nagrodę Brytyjskiej Akademii Filmowej za rolę mnicha, który stał się detektywem w ekranizacji powieści Umberto Eco Imię róży (1986), a następnie Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę weterana chicagowskiego gliniarza ścigającego Ala Capone w Nietykalnych (1987). W filmie Stevena Spielberga Indiana Jones i ostatnia krucjata (1989) Connery zagrał ojca tytułowej postaci, a w Polowaniu na Czerwony Październik (1990) wcielił się w uciekającego kapitana radzieckiej łodzi podwodnej. Do pamiętnych filmów Connery’ego z lat 90. należą Robin Hood: Książę złodziei (1991), Pierwszy rycerz (1995), The Rock (1996), Dragonheart (1996) i Uwikłanie (1999). Connery oficjalnie wycofał się z aktorstwa po występie w filmowej adaptacji (2003) komiksowej serii Liga Niezwykłych Dżentelmenów, choć nadal występował w różnych rolach głosowych.

Connery otrzymał nagrodę Kennedy Center Honor za całokształt twórczości w 1999 roku, a w 2000 roku został pasowany na rycerza przez królową Elżbietę II. Poza pracą w filmie, Connery był zdecydowanym zwolennikiem niepodległości Szkocji, silnie wspierając Szkocką Partię Narodową.