Sir Thomas Lawrence, (ur. 13 kwietnia 1769, Bristol, Gloucestershire, Eng.- zm. 7 stycznia 1830, Londyn), malarz i rysownik, który był najmodniejszym angielskim malarzem portretowym końca XVIII i początku XIX wieku.
Był synem właściciela gospody Black Bear w Devizes, gdzie młody Lawrence zyskał reputację cudownego malarza portretów gości z profilu, wykonanych ołówkiem. Później zaczął pracować w pastelu, a w 1780 roku, kiedy jego rodzina przeniosła się do Bath, rozpoczął działalność zawodową. Nie miał regularnego wykształcenia ani przygotowania artystycznego, ale już w 1787 roku, kiedy przeniósł się do Londynu, pracował w technice olejnej. Tam przez krótki czas uczył się w szkołach Royal Academy, a zachęcał go do tego Sir Joshua Reynolds. Był przystojny, czarujący i wyjątkowo utalentowany. Jego wczesny sukces był fenomenalny, a kiedy miał 20 lat został wezwany do Windsoru, aby namalować portret królowej Charlotty, który później zyskał wielkie uznanie. W 1791 roku został wybrany współpracownikiem Akademii Królewskiej, a w 1794 roku akademikiem.
Lawrence był bardzo zdolnym rysownikiem. Wkrótce porzucił pastele, ale nadal wykonywał portrety ołówkiem i kredą. Były to osobne zamówienia i rzadko stanowiły studia do obrazów, gdyż jego zwyczajem było wykonanie starannego rysunku głowy, a czasem całej kompozycji na samym płótnie i namalowanie go. Bardzo interesujące wzmianki o jego metodach pracy można znaleźć w Dzienniku Josepha Faringtona.
Po śmierci Reynoldsa Lawrence stał się czołowym angielskim malarzem portretowym. Jego prace odznaczają się płynnym dotykiem, bogatą kolorystyką i wielką umiejętnością realizowania faktur. Przedstawiał swoich portretowanych w dramatyczny, czasem teatralny sposób, dzięki czemu powstawały portrety romantyczne wysokiej klasy. Po śmierci Jana Hoppnera w 1810 r. został mecenasem księcia regenta, który w 1815 r. pasował go na rycerza, a w 1818 r. wysłał na kongresy polityczne w Aix-la-Chapelle i Wiedniu, gdzie namalował 24 duże, całopostaciowe portrety dowódców wojskowych i głów państw Świętego Przymierza. Wykonane z werwą i elegancją dzieła te wiszą teraz razem w Komnacie Waterloo na zamku Windsor – stanowiąc unikalny historyczny dokument epoki. Dzięki tym pracom Lawrence został uznany za czołowego malarza portretowego Europy. Po powrocie do Anglii w 1820 roku został wybrany na prezydenta Akademii Królewskiej.
Lawrence był również wybitnym koneserem. Jego kolekcja staromistrzowskich rysunków była jedną z najwspanialszych, jakie kiedykolwiek zgromadzono, a on sam walnie przyczynił się do zabezpieczenia dla narodu kolekcji greckich rzeźb znanych jako Marmury Elgina oraz do założenia Galerii Narodowej.