Skala Rankine’a

Ten artykuł dotyczy skali temperatury. Dla wyidealizowanego cyklu termodynamicznego dla silnika parowego, zobacz Cykl Rankine’a. Dla skali mierzącej odzysk po udarze, zobacz Zmodyfikowana skala Rankina.

Skala Rankina (/ˈræŋkɪn/) to absolutna skala temperatury termodynamicznej nazwana na cześć inżyniera i fizyka z Uniwersytetu w Glasgow, Macquorna Rankine’a, który zaproponował ją w 1859 roku. Podobnie jak skala Kelvina, która została po raz pierwszy zaproponowana w 1848 r., zero w skali Rankina jest zerem bezwzględnym, ale różnica temperatury jednego stopnia Rankina jest zdefiniowana jako równa jednemu stopniowi Fahrenheita, a nie stopniowi Celsjusza używanemu w skali Kelvina. Tak więc, temperatura 0 K (-273,15 °C; -459,67 °F) jest równa 0 °R, a temperatura -458,67 °F jest równa 1 °R. Skala Rankine’a jest używana w systemach inżynieryjnych, gdzie obliczenia ciepła są wykonywane przy użyciu stopni Fahrenheita.

Skala Rankine’a

Jednostka

Temperatura

Symbol

°R, °Ra

Nazwa

Macquorn Rankine

Symbolem stopni Rankine’a jest °R (lub °Ra, jeśli jest to konieczne dla odróżnienia od skali Rømera i Réaumura). Przez analogię do jednostki SI, kelwina, niektórzy autorzy określają tę jednostkę mianem rankine, pomijając symbol stopnia.

Kilka ważnych temperatur odnoszących skalę Rankine’a do innych skal temperatury znajduje się w poniższej tabeli.

Temperatura Kelwin Celsjusz Fahrenheit Rankine
Zero bezwzględne 0 K -273.15 °C -459.67 °F 0 °R
Punkt zamarzania solanki 255.37 K -17.78 °C 0 °F 459.67 °R
Punkt zamarzania wody 273.15 K 0 °C 32 °F 491.67 °R
Punkt wrzenia wody 373.1339 K 99.9839 °C 211.97102 °F 671.64102 °R

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *