Cele: Badanie przeprowadzono w celu oceny bezpieczeństwa i skuteczności terapii resynchronizującej serca (CRT) w połączeniu z wszczepialnym kardiowerterem-defibrylatorem (ICD).
Tło: Długoterminowe wyniki leczenia CRT oceniano u pacjentów z objawową niewydolnością serca (HF), opóźnieniem przewodzenia śródkomorowego i złośliwymi tachyarytmiami komorowymi (częstoskurcz komorowy/migotanie komór) wymagających leczenia za pomocą ICD.
Metody: Pacjentom (n = 490) wszczepiono urządzenie zdolne do zapewnienia zarówno terapii CRT, jak i ICD i randomizowano do CRT (n = 245) lub kontroli (brak CRT, n = 245) przez okres do 6 miesięcy. Pierwszorzędowym punktem końcowym była progresja HF, definiowana jako śmiertelność z wszystkich przyczyn, hospitalizacja z powodu HF i VT/VF wymagające interwencji urządzenia. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały szczytowe zużycie tlenu (VO(2)), 6-minutowy marsz (6 MW), klasę New York Heart Association (NYHA), jakość życia (QOL) oraz analizę echokardiograficzną.
Wnioski: CRT poprawia stan funkcjonalny u pacjentów wskazanych do ICD, u których występuje również objawowa HF i opóźnienie przewodzenia śródkomorowego.