Jedną z pierwszych rzeczy nauczanych w Drinking Alcohol 101 jest definicja terminu „proof”: W Stanach Zjednoczonych jest to procent alkoholu, razy dwa. Na przykład, jeśli butelka wódki jest 40 procent alkoholu, to jest 80 proof. Ale dlaczego dokładnie nazywa się to „proof”? Odpowiedź jest o wiele bardziej interesująca, niż mogłoby się wydawać.
Termin ten pochodzi z Anglii z 1500 roku, kiedy to alkohole były opodatkowane według różnych stawek w zależności od zawartości alkoholu. W tamtych czasach zawartość alkoholu badano w oparciu o dość prymitywną metodę: Granulkę prochu moczono w spirytusie, a jeśli proch nadal się palił, wówczas „udowadniano”, że zawartość alkoholu jest wyższa niż 57,15 procent i opodatkowywano ją wyższą stawką. Ten rodzaj spirytusu, z jego wysoką zawartością alkoholu (znacznie wyższą niż standardowe 40 procent) został uznany za „over-proof”, termin, który jest nadal używany w branży dla każdego spirytusu (zazwyczaj rumu) o zawartości alkoholu wyższej niż 57,5 procent (Bacardi 151, na przykład, ma 75.
Ten dość prymitywny sposób przybliżonego określania zawartości alkoholu nie utrzymał się zbyt długo; na początku XIX wieku zastąpiono go testowaniem ciężaru właściwego za pomocą hydrometru (porównując gęstość cieczy do gęstości wody), co jest procesem stosowanym do dziś. Ale termin ten pozostał! Aby poznać „fakty” na temat alkoholu, które nie są tak naprawdę prawdziwe, kliknij tutaj.