Farmakologiczne strategie augmentacji
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny. Chociaż w większości badań nad OCD oceniano SSRI w 12-tygodniowych badaniach, klinicyści mogą rozważyć przedłużenie leczenia SSRI o dodatkowe 12 tygodni u osób niereagujących na leczenie, ponieważ niektórzy pacjenci nadal będą osiągać poprawę. W przeszłości powszechnie uważano, że w leczeniu OCD konieczne jest stosowanie większych dawek SSRI niż w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych. Na przykład większą poprawę obserwowano po podaniu sertraliny w dawce od 250 do 400 mg/d w porównaniu z dawką 200 mg/d22 , a w przypadku escitalopramu po zwiększeniu dawki do 50 mg/d.23 Ostatnio jednak zakwestionowano pogląd, że większe dawki są konieczne do uzyskania odpowiedzi na leczenie. Na przykład w badaniu dotyczącym escitalopramu po 24 tygodniach stwierdzono podobną odpowiedź na leczenie w dawce 10 mg/d vs 20 mg/d.24 Metaanaliza badań dotyczących stosowania SSRI u dorosłych w leczeniu OCD potwierdziła wyższą skuteczność większych dawek, ale zwróciła uwagę, że odsetek osób rezygnujących z leczenia był większy u pacjentów leczonych większymi dawkami25. Uwaga: długotrwała terapia podtrzymująca dużymi dawkami zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.26
Po niepowodzeniu leczenia pierwszym SSRI pozostaje kwestią sporną, co powinno być drugim leczeniem farmakologicznym. Chociaż klomipramina jest często zarezerwowana do leczenia po 2 nieudanych próbach zastosowania SSRI ze względu na większe ryzyko działań niepożądanych, w badaniu otwartym zmiana SSRI na klomipraminę prowadziła do większej odpowiedzi niż zmiana jednego SSRI na inny27. Z drugiej strony, chociaż w metaanalizach odnotowano większy efekt leczenia doustną klomipraminą niż SSRI, bezpośrednie porównania nie potwierdziły tej tezy.28 Aby uzyskać najlepsze z obu światów, niektórzy klinicyści stosują strategię łączenia klomipraminy z SSRI, monitorując jednocześnie działania niepożądane i interakcje, takie jak zespół serotoninowy.29-31
Benzodiazepiny. Chociaż benzodiazepiny są przydatne w krótkotrwałym leczeniu zaburzeń lękowych (np. u osoby z lękiem wysokości, która musi lecieć samolotem),32 to nie wykazano ich skuteczności w leczeniu OCD33 ani jako uzupełnienie SSRI.34
N-acetylocysteina (NAC). W dwóch RCT z udziałem dorosłych z OCD, którym podawano NAC w dawkach podzielonych 3 g/d, po 16 tygodniach nie stwierdzono istotnej różnicy między grupami stosującymi leczenie – albo w obu grupach nastąpiła poprawa, albo w obu grupach nie nastąpiła poprawa.35,36 W 10-tygodniowym badaniu z udziałem pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi objawami OCD podawanie NAC w dawce 2 g/d jako dodatku do fluwoksaminy 200 mg/d wykazało istotną interakcję czas x w grupie leczonej.37 W wieloośrodkowym badaniu RCT z zastosowaniem NAC u dzieci i młodzieży z OCD jako uzupełnienia citalopramu stwierdzono zmniejszenie objawów i poprawę wyniku w skali jakości życia, z dużą wielkością efektu leczenia w grupie NAC.38 Jednak w badaniu, którego celem było zbadanie stosowania NAC u młodzieży z zespołem Tourette’a, objawy OCD mierzono jako wynik wtórny i nie stwierdzono korzyści ze stosowania NAC w porównaniu z placebo.39
Memantyna. W czterech 8- lub 12-tygodniowych badaniach RCT u dorosłych z OCD preferowano stosowanie memantyny w dawce 20 mg/d wraz z SSRI w porównaniu z placebo.40-43 W niewielkim badaniu sugerowano, że pacjenci z OCD mogą częściej reagować na memantynę niż pacjenci z uogólnionymi zaburzeniami lękowymi.44 W opisach przypadków odnotowano, że memantyna przynosiła korzyści u pacjentów pediatrycznych z opornym na leczenie OCD.45
Dalej: Topiramat