Kamienie moczowe mogą być okrągłe lub nieregularne, stosunkowo gładkie, lub mieć poszarpane krawędzie lub występy. Kolor kamieni moczowych różni się w zależności od ich składu chemicznego.
Kamienie mogą pozostawać w nerkach przez lata, nie powodując problemów.
JAKIE SĄ SYMPTOMY?
Pierwszym objawem kamienia utkniętego w moczowodzie jest zazwyczaj silny ból w plecach lub po obu stronach brzucha lub boczku. Ból może promieniować do pachwiny, do warg sromowych u kobiet lub do moszny u mężczyzn. Uczucie pieczenia może towarzyszyć oddawaniu moczu lub w moczu może znajdować się krew. Jeżeli układ moczowy nie jest w stanie wydalić przeszkody, ból staje się coraz silniejszy i stały. Oprócz silnego bólu, inne objawy mogą obejmować:
- Potliwość;
- Nudności;
- Wymioty;
- Ogólne osłabienie;
- Silne, częste parcie na mocz;
- Choroby, gorączka lub mętny lub cuchnący mocz z powodu zakażenia; i
- Bolesne oddawanie moczu.
POWODY I CZYNNIKI RYZYKA
Kamienie tworzą się, gdy naturalnie występujące sole mineralne w moczu gromadzą się i zalegają w moczowodzie.
Różne rodzaje kamieni moczowych mają różne przyczyny. Na przykład:
- Kamienie wapniowe: Najczęstsza forma, kamienie wapniowe występują, gdy we krwi jest zbyt dużo wapnia i/lub szczawianów. Przyjmowanie niektórych leków lub zbyt duża ilość witaminy D może zwiększyć stężenie wapnia. Genetyka lub dieta bogata w pokarmy bogate w szczawiany, takie jak szpinak, może podnieść poziom szczawianów.
- Kamienie kwasu moczowego: Nadmiar kwasu moczowego, produktu ubocznego metabolizmu białek, może krystalizować się tworząc kamienie.
- Kamienie struwitowe: Kamienie struwitowe są tworzone przez bakterie, które infekują drogi moczowe, częściej u kobiet.
- Kamienie cystynowe: Te rzadkie kamienie występują u osób z dziedzicznym schorzeniem, które powoduje, że nerki wydalają duże ilości pewnych aminokwasów.
Według jednej z szacunków, 1 na 10 osób rozwinie kamienie moczowe kiedyś w ciągu swojego życia. Czynniki ryzyka obejmują:
- Płeć (kamienie zazwyczaj występują u mężczyzn);
- Wiek (większość kamieni występuje u mężczyzn w wieku od 40 do 60 lat);
- Sposób życia: (czynniki obejmują siedzący tryb życia, dietę bogatą w białko zwierzęce i picie niewystarczającej ilości wody);
- Historia kamicy w rodzinie; i
- Przewlekłe infekcje dróg moczowych.
DIAGNOZA
Pierwszym krokiem podczas oceny medycznej jest badanie fizykalne mające na celu zlokalizowanie dokładnego źródła bólu lub dyskomfortu. Należy wziąć pod uwagę i wyeliminować inne choroby, które dają objawy podobne do kamicy moczowodowej.
Lekarz może również zlecić wykonanie jednego lub więcej z następujących badań:
- Badania moczu;
- Badanie rentgenowskie;
- Komputerowe obrazowanie 3D bez środka kontrastowego; lub
- Pirologram dożylny (barwnik medyczny jest wstrzykiwany do krwiobiegu w celu zapewnienia kontrastu wizualnego na zdjęciu rentgenowskim, pozwalając lekarzowi wyraźnie zobaczyć kamień i ocenić stopień niedrożności).
Postępowanie terapeutyczne
W wielu przypadkach, małe kamienie moczowodowe ostatecznie nieszkodliwie opuszczą ciało na własną rękę. Pacjentom często przepisuje się leki przeciwbólowe i poleca picie aż 12 do 16 szklanek płynów dziennie w okresie oczekiwania. Wydalony kamień powinien być uchwycony, jeśli to możliwe, aby umożliwić analizę jego składu chemicznego.
Jeśli kamień nie zostanie wydalony lub stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia pacjenta, minimalnie inwazyjne lub chirurgiczne procedury mogą być użyte do usunięcia kamienia. Należą do nich:
- Litotrypsja (fale dźwiękowe tworzone na zewnątrz ciała rozbijają kamienie wewnątrz ciała);
- Ureterorenoskop: (który pozwala chirurgowi zobaczyć i usunąć kamienie przez otwór moczowy. Gdy kamień zostanie zlokalizowany, chirurg może uchwycić go za pomocą maleńkiej pęsety i usunąć go lub rozdrobnić kamień za pomocą fal dźwiękowych lub lasera); oraz
- operacja.
.