Historia
Obszar znany jako Wisconsin był najpierw zamieszkiwany przez różne plemiona rdzennych Amerykanów. Plemiona Chippewa, Menominee, Oneida, Potawatomi i Ho Chunk (Winnebago) zamieszkiwały te tereny do końca XIX wieku. Pierwszym europejskim odkrywcą, który dotarł do Wisconsin był Jean Nicolet. Szukając Przejścia Północno-Zachodniego do Chin, przybył on do tego regionu w 1634 roku. Francja zgłosiła roszczenia do Wisconsin jako część swojego terytorium w Nowym Świecie w 1672 roku.
Enlarge
The Landfall of Jean Nicolet.Green Bay, Wisconsin.
Jean Nicolet (1598-1642) był pierwszym Europejczykiem, który zobaczył Wisconsin i był wybitnym francuskim odkrywcą.
W 1673 roku odkrywca ojciec Jacques Marquette napisał: „Rzeka, na której wyruszyliśmy nazywa się Meskousing. Jest bardzo szeroka, ma piaszczyste dno”. Pisana na różne sposoby, nazwa ta była używana w odniesieniu do regionu otaczającego rzekę. Obecna pisownia, „Wisconsin”, została zalegalizowana w 1845 roku.
W 1763 roku Wisconsin było częścią terytorium scedowanego przez Francję na Wielką Brytanię w traktacie paryskim. Dwadzieścia lat później, ponownie w Paryżu, Brytyjczycy zrzekli się roszczeń do Wisconsin i stało się ono częścią Stanów Zjednoczonych Ameryki.
W 1787 roku, na mocy Rozporządzenia Północno-Zachodniego, Wisconsin stało się częścią wielkiego terytorium na północ i zachód od rzeki Ohio, z którego powstały Ohio, Indiana, Illinois, Michigan i Wisconsin.
W 1836 roku zorganizowano terytorium Wisconsin, obejmujące dzisiejsze stany Wisconsin, Iowa, Minnesota i część Dakoty. Pierwsza legislatura terytorialna spotkała się w Belmont, około 5,5 mili na północny wschód od Platteville. Dwupiętrowy budynek i tereny otaczające pierwszy Kapitol są obecnie parkiem stanowym.
W 1848 roku Wisconsin stał się 30. stanem przyjętym do Unii. Obecny budynek Kapitolu w Madison został wzniesiony w latach 1906-1917 i jest trzecim z kolei w tym miejscu.