Guinguette Marais Poitevin

Znaczenie wnioskowania w literaturze

Wnioskowanie jest bardzo ważną częścią doświadczenia czytelniczego. Autorzy polegają na zdolności czytelników do wykorzystania wnioskowania w celu zrozumienia symboliki, metafor, tematów oraz ukrytych i ukrytych znaczeń. Czytelnicy uważają, że doświadczenie płynące z lektury tekstu jest nieskończenie bogatsze, jeśli są w stanie użyć umiejętności wnioskowania, aby zrozumieć prawdziwe motywacje bohaterów i znaczenie języka figuratywnego. Dlatego przykłady wnioskowania są powszechne w literaturze, ponieważ większość autorów chce postawić czytelnikowi wyzwanie na tyle, by sam doszedł do wniosków. Jest to również ważna część dyktatu „Show, don’t tell”. Kiedy autorzy pokazują scenerię i sytuacje bez wyraźnego mówienia swoim czytelnikom, co się dzieje, pisanie jest wzniosłe i przyjemniejsze do czytania.

Czasami autorzy mogą również bawić się wnioskami, które zakładają, że czytelnik robi, zwłaszcza w tajemnicach i thrillerach. Autorzy czasami dodają czerwony śledź, wiedząc, że czytelnik dokona fałszywego wnioskowania i odsunie się od prawdziwego wniosku.

Przykłady wnioskowania w literaturze

Przykład #1

IAGO
Zgadza się, panie, jesteś okradziony! Ze wstydu załóż suknię.
Serce ci pękło, straciłeś połowę duszy.
Nawet teraz, teraz, bardzo teraz, stary, czarny baran
Skubie twą białą owcę. Powstań, powstań,
Obudź chrapiących obywateli dzwonem
Bo inaczej diabeł zrobi z ciebie wnuka.
Powstań, mówię!

(Otello by William Shakespeare)

William Shakespeare używał w swojej poezji i sztukach wiele przenośni. W tragedii Otello, postać Iago jest niezwykle manipulacyjny i nie można mu ufać. Iago używa tu silnych obrazów „starego czarnego barana… tupiącego białą owcę”, aby przestraszyć ojca Desdemony, Brabantia. Iago opiera się na wnioskowaniu Brabantia, że Otello zniszczył niewinność Desdemony.

Przykład #2

(Szklana menażeria Tennessee Williamsa)

W tym przykładzie wnioskowania, postacie Laury i Jima dyskutują o szklanym jednorożcu Laury, od którego właśnie odłamał się róg. Chociaż rozmawiają o części szklanej menażerii Laury, czytelnik ma wywnioskować, że Laura myśli również o sobie, kiedy mówi, że jednorożec czuje się teraz mniej dziwacznie.

Przykład #3

„Pamiętaj, że grzechem jest zabić szydercę”. To był jedyny raz, kiedy usłyszałam, że Atticus powiedział, że grzechem jest coś zrobić, i zapytałam o to pannę Maudie.
„Twój ojciec ma rację” – powiedziała. „Dzwoneczki nie robią nic innego, jak tylko tworzą muzykę, którą możemy się cieszyć. . ale śpiewają swoje serca dla nas. Dlatego grzechem jest zabić kpiarza.”

(To Kill a Mockingbird by Harper Lee)

Ten przykład wnioskowania dostarcza nam tytuł do powieści Harper Lee Zabić kpiarza. Panna Maudie i Atticus dyskutują o tym, dlaczego grzechem jest zabić kpiarza – ponieważ stworzenie jest niewinne i nie robi nic poza muzyką. Jest to symbol niewinności Boo Radleya i tematyczne serce powieści – ci, którzy mają władzę, muszą chronić bezbronnych.

Przykład #4

’To naprawdę strasznie prosta operacja, Jig,' powiedział mężczyzna. Dziewczyna spojrzała na ziemię, na której spoczywały nogi stołu. 'Wiem, że nie miałabyś nic przeciwko temu, Jig. To naprawdę nic takiego. To tylko po to, żeby wpuścić powietrze.”
Dziewczynka nic nie powiedziała.
’Pójdę z tobą i będę z tobą cały czas. Oni po prostu wpuszczają powietrze, a potem wszystko jest zupełnie naturalne.”
„A co zrobimy potem?”
„Będzie nam potem dobrze. Just like we were before.'

(„Hills Like White Elephants” by Ernest Hemingway)

Ernest Hemingway używa bardzo oszczędnego języka w swoim stylu, a w opowiadaniu dwie nienazwane postacie dyskutują o czymś, czego nigdy nie wyrażają wprost. To jest geniusz tej historii, a to, o czym rozmawiają, często umyka pierwszemu czytelnikowi opowiadania. Hemingway wymaga od czytelnika wnioskowania, aby zrozumieć, dlaczego te dwie postacie mówią do siebie rzeczy, które robią.

Przykład #5

Będę to opowiadał z westchnieniem
Gdzieś tam, wieki wieków, wieki wieków stąd:
Dwie drogi rozeszły się w lesie, a ja-
Wybrałem tę mniej uczęszczaną,
I to zrobiło całą różnicę.

(„The Road Not Taken” Roberta Frosta)

Słynny wiersz Roberta Frosta „The Road Not Taken” prosi czytelnika o wyciągnięcie wniosków na temat tego, co symbolizują dwie drogi. Frost kończy wiersz słowami: „Wybrałem tę mniej uczęszczaną, / I to zrobiło różnicę”. Czytelnik proszony jest o zastanowienie się, co to oznacza w jego lub jej życiu, i podjęcie decyzji, którą drogę wybrał.

Przykład #6

W tym właśnie czasie świnie nagle wprowadziły się do budynku gospodarstwa i zamieszkały w nim…Było absolutnie konieczne, powiedział, aby świnie, które były mózgami gospodarstwa, miały spokojne miejsce do pracy. Było to również bardziej odpowiednie dla godności Przywódcy (bo od niedawna zaczął mówić o Napoleonie pod tytułem „Przywódca”), aby mieszkał w domu niż w zwykłej chlewni. Niemniej jednak, niektóre zwierzęta były zaniepokojone, gdy usłyszały, że świnie nie tylko jadły posiłki w kuchni i używały salonu jako pokoju wypoczynkowego, ale także spały w łóżkach.

(Folwark zwierzęcy George’a Orwella)

Jest jeden ważny i stosunkowo oczywisty wniosek, który czytelnik musi poczynić, aby zrozumieć powieść George’a Orwella Folwark zwierzęcy. Orwell nie pisze, oczywiście, tylko o zwierzętach na farmie. Zamiast tego używa tych postaci do przedstawienia prawdziwych postaci z rosyjskiej rewolucji. Chociaż Orwell nie mówi tego wprost, jest to najważniejszy wniosek, do którego czytelnik musi dojść, aby dowiedzieć się, co dzieje się w tekście.