Image caption Strutting i nieco śmieszny, koguciki zawsze były źródłem zabawnych zwrotów To nie musi być powód, dla którego słowo to zaczęło być używane do mieszanego napoju we wczesnej Ameryce XIX wieku.
Jeden z komicznych Amerykanów w The Life and Adventures of Martin Chuzzlewit Charlesa Dickensa (1844) mógł „wypić więcej rumu-toddy, mięty-julep, ginu-slingu i koktajlu” niż ktokolwiek inny.
Takie napoje mogły być podawane w kieliszkach, które wyglądały jak jajko-kubek: „Coquetier” po francusku.
Albo „koktajl” mógł być równie fantazyjny, jak wiele innych nazw napojów mieszanych.
Z ich agresywną, wyzywającą, nieco śmieszną seksualnością, koguciki zawsze były źródłem zabawnych powiedzonek. XVII-wieczny epigram zauważa galanta: „How cock-tail proud he doth himself doth himself advance.”
W 1798 roku „Morning Post” donosił, że pewien celnik w Whitehall wygrał na loterii i wyczyścił swoje konto, anulując długi wielu klientów.
Powiedział, że premier Pitt był jednym z nich, a jego zakupy obejmowały „ogon koguta, wulgarnie zwany imbirem”.
Cała sprawa jest wyraźnie żartem, teraz niejasnym. To nie może oznaczać, że Pitt był częściowy do fantazyjnych napitków – był winien tylko trzy farthings dla „cock-tail”, cokolwiek to było.
George Osborne użycie „koktajl” echo wspólnego znaczenia niebezpiecznej mieszaniny, jak w dziennikarskich komunałów „koktajl narkotyków” i „śmiertelny koktajl”.
Ten ostatni był w użyciu już w 1938 roku, kiedy to był hasłem krzyżówki Timesa.
Odpowiedzią było „Martini”. Czy widzisz dlaczego?