Jednym z największych wyzwań alpinizmu jest zdobycie każdego z Siedmiu Szczytów, najwyższych szczytów na każdym z siedmiu kontynentów. Zaszczyt najwyższego szczytu w Europie przypada górze Elbrus, która znajduje się w południowej Rosji w pobliżu granicy z Gruzją. Przy wysokości 18 510 stóp, Elbrus nie jest może Everestem (29 029 stóp) ani Aconcaguą (22 837 stóp), ale wciąż stanowi imponujący widok z góry.
Góra Elbrus, uśpiony wulkan w Górach Kaukazu, ma dwa szczyty: jeden od wschodu, a drugi od zachodu. Pierwsza wspinaczka na wschodni szczyt Elbrusa miała miejsce w 1829 roku, a na wyższy, zachodni szczyt swój moment miała w 1874 roku.
Mimo że ukształtowanie terenu sprawia, że jest to jeden z bardziej dostępnych Siedmiu Szczytów, wspinaczka na Elbrus nie zawsze jest łatwym wyczynem. Według wywiadu przeprowadzonego w 2005 roku z Borysem Tilovem, szefem regionalnych służb ratowniczych, średnio od 15 do 30 osób ginie na górze każdego roku. Ogólnie zaleca się, aby niedoświadczeni wspinacze szli w grupie z przewodnikiem.
Nie jesteś pewien, czy jesteś gotowy na trudną wspinaczkę górską? Na Elbrusie znajduje się kolejka linowa i wyciąg krzesełkowy, które zabierają narciarzy kilka kilometrów w górę góry. W okolicy znajduje się również wiele mniejszych wycieczek jednodniowych.
Jeśli jesteś bardziej chętny na zjazd w dół niż w górę, Elbrus jest również domem dla popularnego ośrodka narciarskiego. A jeśli naprawdę chcesz szybko zejść z góry, istnieje również coroczny wyścig Elbrus, w którym uczestnicy walczą o najszybszy czas zjazdu.
Niezależnie od tego, z jaką prędkością zmierzasz w górę (lub w dół) góry, myśli jednego z alpinistów Elbrusa wydają się pasować: „Nic nie jest całkiem jak bycie ponad chmurami, blisko niebios, wszechobecne i żyjące przygodą.”