Funkcjonalne relacje między penisem, pochwy i szyjki macicy podczas kopulacji u szympansa były badane. U 11 dorosłych samców, długość prącia podczas pełnej erekcji wahała się od 10.0-18.0 cm (średnia +/- SD = 14.4 +/- 2.02). U 19 dorosłych samic parous, badanych podczas wczesnej fazy folikularnej cyklu lub podczas laktacji, głębokość pochwy (od introitus do os cervix) wahała się od 9,8-16,5 cm (średnia +/- SD = 12,6 +/- 1,69). Natomiast gdy skóra płciowa była maksymalnie nabrzmiała, głębokość pochwy zwiększała się w niektórych przypadkach nawet o 52% i wynosiła od 15,2 do 20,1 cm (średnia +/- SD = 16,9 +/- 1,68). W takich warunkach samce różnią się zdolnością do osiągnięcia maksymalnej głębokości intromisji. Obserwacje przeprowadzone na 6 samicach po kryciu naturalnym wykazały, że w niektórych przypadkach samce zdeponowały zatyczki kopulacyjne w kontakcie z szyjką macicy, podczas gdy u innych zatyczki znajdowały się niżej w pochwie. Bezpośrednie obserwacje pod kontrolą fluoroskopii z użyciem sztucznego „penisa” wypełnionego środkiem radio-optycznym wykazały, że końcówka włókienkowa może mieć kontakt z szyjką macicy. Jednakże wydalanie środka radioaktywnego w tych warunkach nie wykazało natychmiastowego transferu płynu przez szyjkę macicy do macicy. Badania te wskazują, że poza funkcją sygnału wizualnego, obrzęk skóry płciowej samicy szympansa znacznie zwiększa dystans, jaki samce muszą pokonać podczas kopulacji, aby umieścić plemniki w otworze szyjki macicy. Ewolucja wydłużonego, nitkowatego penisa samca może być zatem wynikiem selekcji płciowej, aby pokonać długą pochwę samicy i przeniknąć przez zatyczki kopulacyjne, które zostały złożone podczas poprzednich kopulacji.