Background
Het Bahá’í-geloof begon zijn huidige vorm aan te nemen in 1844 in Iran. Het groeide uit de sji’itische tak van het moslimgeloof.
Het geloof werd verkondigd door een jonge Iraniër, die zich De Báb noemde. Hij zei dat er spoedig een boodschapper van God zou komen, die de laatste zou zijn in een rij van profeten, waaronder Mozes, Mohammed en Jezus Christus.
Dit idee van progressieve openbaring is van centrale betekenis voor het Bahá’í-geloof.
De Báb en zijn volgelingen werden vervolgd door de moslimhiërarchie en de Báb werd uiteindelijk terechtgesteld omdat zijn leer in strijd was met een centraal punt van het islamitische geloof – dat Mohammed de laatste profeet was.
Hoewel de finaliteit van Mohammeds openbaring universeel wordt aanvaard door moslims, suggereren sommige Bahá’í-geleerden dat dit geloof gebaseerd is op een bepaalde interpretatie van Koranverzen en dat een andere interpretatie mogelijk is.
In 1852 kreeg een van de vervolgde volgelingen van de Báb in de gevangenis een openbaring dat hij de profeet was die de Báb had afgekondigd. Hij noemde zichzelf Bahá’u’lláh, wat De Glorie van God betekent.
Bahá’u’lláh was de stichter van het Bahá’í-geloof. Zijn leven als profeet bracht hij door in een reeks ballingen die hun hoogtepunt bereikten in Akko, waar hij de Kitab-i-Aqdas schreef, een van de belangrijkste Bahá’í geschriften, evenals andere spirituele werken en brieven. Hij stierf in 1892.
Bahá’u’lláh werd opgevolgd door Abdu’l-Bahá, die vanaf 1908 veel tijd besteedde aan het verspreiden van de Bahá’í-leringen over de hele wereld en het geloof had al snel belangrijke (zij het kleine) gemeenschappen in Europa en Noord-Amerika. Hij ontwikkelde ook Bahá’í-ideeën over sociale hervorming en internationale gerechtigheid en zette de Bahá’í-geloven uiteen in een reeks brieven.
Abdu’l-Bahá stierf in 1921 en werd opgevolgd door zijn oudste kleinzoon, Shoghi Effendi, die het zendingswerk van het geloof voortzette en de Bahá’í-filosofie verder ontwikkelde. Shoghi Effendi schiep of breidde ook de Bahá’í heiligdommen en tuinen in Israël uit.
Na de dood van Shoghi Effendi in 1957 ging het leiderschap van het geloof over op een groep gelovigen in plaats van een individu en berust nu bij het Universele Huis van Gerechtigheid.
Het Bahá’í-geloof is zich blijven uitbreiden, met name in de derde wereld, en is nu na het christendom het meest verbreide geloof ter wereld. De uitbreiding is niet zonder problemen verlopen en de Bahá’í zijn vervolgd, vooral in Iran, het land waar het geloof begon.