Guinguette Marais Poitevin

Klasycznym formatem kompozycji jest esej pięcioarkuszowy. Nie jest to oczywiście jedyny format pisania eseju, ale jest to przydatny model, o którym warto pamiętać, zwłaszcza gdy zaczynasz rozwijać swoje umiejętności kompozycyjne. Poniższy materiał został zaadaptowany z podręcznika przygotowanego przez Harry’ego Livermore’a dla jego klas angielskiego w Cook High School w Adel, Georgia. Wykorzystano go tutaj za jego zgodą.

Wprowadzenie:

Akapit wprowadzający

Zobacz, po pierwsze, Writing Introductory Paragraphs (Pisanie akapitów wprowadzających), aby poznać różne sposoby zaangażowania czytelnika w twój esej. Akapit wprowadzający powinien zawierać tezę, rodzaj mini konspektu pracy: mówi czytelnikowi, o czym jest esej. Ostatnie zdanie tego akapitu musi również zawierać przejściowy „haczyk”, który przenosi czytelnika do pierwszego akapitu głównej części wypracowania.

Ciało:

Ciało Pierwszy akapit:

Pierwszy akapit powinien zawierać najmocniejszy argument, najbardziej znaczący przykład, najsprytniejszą ilustrację lub oczywisty punkt wyjścia. The firstsentence of this paragraph should include the „reverse hook” whichties in with the transitional hook at the end of the introductoryparagraph. Temat dla tego akapitu powinny być w pierwszym lub drugim zdaniu. Temat ten powinien odnosić się do tezy w akapicie wprowadzającym. Ostatnie zdanie w tym akapicie powinno zawierać przejściowy haczyk, aby powiązać się z drugim akapitem ciała.

Drugi akapit korpusu:

Drugi akapit korpusu powinien zawierać drugi najsilniejszy argument, drugi najbardziej znaczący przykład, drugą najsprytniejszą ilustrację lub oczywistą kontynuację pierwszego akapitu w korpusie. Pierwsze zdanie tego akapitu powinien zawierać odwrotny hak, który wiąże się z thetransitional haka na końcu pierwszego akapitu ciała.Temat tego akapitu powinien być w pierwszym lub drugim zdaniu. Temat ten powinien odnosić się do stwierdzenia tezy w ustępie wprowadzającym. Ostatnie zdanie w tym paragrafie powinno zawierać przejściowy haczyk, aby związać się z trzecim paragrafem ciała.

Trzeci paragraf ciała:

Trzeci paragraf ciała powinien zawierać najsłabszy argument, najsłabszy przykład, najsłabszą ilustrację lub oczywistą kontynuację drugiego paragrafu ciała. Pierwsze zdanie tego akapitu powinno zawierać tam odwrotny hak, który wiąże się z przejściowym hakiem na koniec drugiego akapitu. Temat dla tego akapitu powinien być w pierwszym lub drugim zdaniu. Temat ten powinien odnosić się do stwierdzenia tezy w paragrafie wstępnym. Ostatnie zdanie w tym akapicie powinno zawierać przejściowy hak podsumowujący, który sygnalizuje czytelnikowi, że jest to ostatni główny punkt w tym artykule. Ten hak prowadzi również do ostatniego, lub konkludującego, akapitu.

Konkluzja:

Akapit konkludujący:

Akapit ten powinien zawierać następujące elementy:

1. aluzję do wzorca użytego w akapicie wprowadzającym,
2. powtórzenie tezy, z użyciem części języka oryginału lub języka, który „odbija się echem” języka oryginału. (Powtórzenie, jednak, nie może być duplikatem tezy.)
3. podsumowanie trzech głównych punktów z ciała pracy.
4. stwierdzenie końcowe, które daje czytelnikowi sygnał, że dyskusja dobiegła końca. (To końcowe stwierdzenie może być „wezwaniem do działania” w perswazyjnym dokumencie.)

Przykładowy artykuł

1Stephen King, twórca takich historii jak Carrie i Pet Sematary, stwierdził, że historie Edgara Allana Poe, które czytał jako dziecko, dały mu inspirację i instrukcję, której potrzebował, aby stać się pisarzem, którym jest. 2Poe, podobnie jak Stephen King, wypełnia wyobraźnię czytelnika obrazami, które chce, aby czytelnik zobaczył, usłyszał i poczuł. 3Jego użycie żywych, konkretnych obrazów wizualnych do przedstawienia zarówno statyczne i dynamiczne ustawienia i opisać ludzi jest częścią jego techniki. 4Poe opowiadanie „The Tell-Tale Heart” to historia o młodym człowieku, który zabija starca, który się nim opiekuje, rozbiera zwłoki, a następnie popada w obłęd, gdy wydaje mu się, że słyszy bicie serca starca pod deskami podłogi pod jego stopami, gdy siedzi i omawia nieobecność starca z policją. 5W „The Tell-Tale Heart”, uważny czytelnik może obserwować Poe zręczne manipulowanie zmysłami.	Akapit wprowadzający zawiera parafrazę czegoś, co zostało powiedziane przez znaną osobę, aby przyciągnąć uwagę czytelnika. Drugie zdanie prowadzi do stwierdzenia tezy, która jest trzecim zdaniem. Teza (zdanie 3) przedstawia czytelnikowi temat wypracowania i stanowi jego mini zarys. Tematem jest użycie przez Poego wizualnych obrazów. Mini-outline mówi czytelnikowi, że to wypracowanie przedstawi wykorzystanie obrazowania przez Poego w trzech miejscach w jego pisarstwie: (1) opis statycznej scenerii; (2) opis dynamicznej scenerii; i (3)opis osoby. Ostatnie zdanie akapitu używa słów „manipulacja” i „zmysły” jako przejściowych haków.
1Zmysł wzroku, podstawowy zmysł, jest szczególnie podatny na manipulację. 2W „The Tell-Tale Heart”, Poe używa następującego obrazu do opisania statycznej sceny: „Jego pokój był czarny jak smoła z gęstą ciemnością …”. Poe użył słów „czarny”, „smoła” i „gęsta ciemność” nie tylko do pokazania czytelnikowi stan pokoju starego człowieka, ale także, aby czytelnik poczuł ciemność „. 3 „Gruby” to słowo, które nie jest zwykle kojarzone z kolorem (ciemność), jednak używając go, Poe pobudza zmysł odczuwania czytelnika, jak również jego zmysł wzroku.	W pierwszym zdaniu drugiego akapitu (pierwszego akapitu korpusu) słowa „wyczucie” i „manipulacja” służą do zahaczenia o zakończenie akapitu wprowadzającego. Pierwsza część drugiego zdania stanowi temat tego akapitu – wyobrażenie w statycznej scenie. Następnie cytat z „TheTell-Tale Heart” jest przedstawiony i krótko omówiony. Ostatnie zdanie tego akapitu używa wyrażeń „zmysł uczucia” i „zmysł wzroku” jako haki do prowadzenia do trzeciego akapitu.
1Dalej w opowiadaniu, Poe używa kilku słów, które przekraczają nie tylko zmysł wzroku, ale także zmysł uczuć, aby opisać dynamiczną scenę. 2Młodzież w opowiadaniu od dłuższego czasu stoi w otwartych drzwiach pokoju starca, czekając na odpowiedni moment, by ujawnić się starcowi i go przestraszyć. 3Poe pisze: „Otworzyłem je więc – nie wyobrażacie sobie, jak ukradkiem, ukradkiem – aż w końcu pojedynczy, niewyraźny promień, jak nić pająka, wystrzelił ze szczeliny i padł w całości na sępie oko.” 4Poprzez użycie metafory nici pająka (który, jak wszyscy wiemy, jest przerażającym stworzeniem) oraz słowa „wystrzelił”, Poe niemalże sprawia, że czytelnik zaczyna sapać, tak jak z pewnością zrobił to starzec, którego jedno ślepe oko młody człowiek opisuje jako „sępie oko”.	Pierwsze zdanie trzeciego akapitu (drugiego akapitu korpusu) używa słów „zmysł wzroku” i „zmysł czucia”, aby zahaczyć o poprzedni akapit. Zauważ, że w drugim akapicie „uczucie” było na pierwszym miejscu, a w tym akapicie „wzrok” jest na pierwszym miejscu. Pierwsze zdanie zawiera również temat tego akapitu – wyobrażenie w dynamicznej scenie. Ponownie, akwotacja jest wzięta z opowiadania, i jest krótko omówiona. Ostatnie zdanie używa słów „jedno ślepe oko”, które było w cytacie. To wyrażenie zapewnia przejściowy hak dla ostatniego akapitu w ciele papieru.
1Czytelnik nie wie zbyt wiele o tym, jak wygląda stary człowiek w tej historii, z wyjątkiem tego, że ma jedno ślepe oko. 2W drugim akapicie „The Tell-Tale Heart” Poe ustanawia obsesję młodego człowieka na punkcie tego ślepego oka, pisząc: „Miał oko sępa – bladoniebieskie oko, pokryte błoną”. 3To „sępie oko” jest przywoływane w opowiadaniu wciąż i wciąż, aż czytelnik staje się tak samo zafascynowany nim, jak młody człowiek. 4Jego użycie żywego, konkretnego słowa „sęp” ustanawia konkretny obraz w umyśle czytelnika, który jest nieuchronny.	W pierwszym zdaniu czwartego akapitu (trzeci akapit w ciele), „jedno ślepe oko” jest używany, że haki do previousparagraph. To pierwsze zdanie również daje czytelnikowi znać, że ten akapit będzie dotyczył opisów ludzi: ” … jak wygląda stary człowiek …”. Po raz kolejny Poe jest cytowany i omawiany. W ostatnim zdaniu użyte jest słowo „obraz”, które zahacza o ostatni akapit. (To jest mniej ważne, że ten akapit ma haczyk, ponieważ ostatni akapit będzie zawierać podsumowanie ciała papieru).
1 „Gęsty mrok”, „nić pająka” i „oko sępa” to trzy obrazy, które Poe wykorzystał w „The Tell-Tale Heart”, aby pobudzić zmysły czytelnika. 2Poe chciał, aby czytelnik zobaczył i poczuł prawdziwe życie. 3Używał konkretnych obrazów zamiast niejasnych abstrakcyjnych słów do opisania miejsc i ludzi. 4Jeśli Edgar Allan Poe był jednym z nauczycieli Stephena Kinga, to czytelnicy Kinga mają dług wdzięczności wobec tego dziewiętnastowiecznego twórcy opowieści grozy.	Pierwsze zdanie akapitu podsumowującego wykorzystuje główne słowa z cytatów z każdego akapitu korpusu pracy. To podsumowuje te trzy akapity. Drugie i trzecie zdanie zawiera obserwacje, które mogą być również uznane za podsumowanie, nie tylko treści pracy, ale również oferuje osobistą opinię, która została logicznie wyciągnąć jako wynik tego badania. Ostatnie zdanie powraca do relacji Edgar Allan Poe-StephenKing, która rozpoczęła niniejszą pracę. To zdanie alsoprovides „wrap-up” i daje papier poczucie ostateczności.