Laminin jest heterotrimeryczną glikoproteiną z kluczową rolą w tworzeniu i utrzymaniu architektury i właściwości błony podstawnej, jak również w modulacji kilku funkcji biologicznych, w tym adhezji komórek, migracji, różnicowania i sygnalizacji pośredniczącej matrycy. W ośrodkowym układzie nerwowym (OUN) laminina ulega różnej ekspresji podczas rozwoju i homeostazy, co ma wpływ na modulację funkcji i losów komórek. W obrębie nisz neurogennych laminina jest jednym z najważniejszych i najlepiej poznanych białek macierzy zewnątrzkomórkowej (extracellular matrix – ECM). Starano się zrozumieć budowę lamininy, architekturę jej domen oraz interakcje różnych bioaktywnych domen z receptorami na powierzchni komórek, rozpuszczalnymi cząsteczkami sygnalizacyjnymi i białkami ECM, aby uzyskać wgląd w rolę tego białka ECM i jego receptorów w modulacji neurogenezy, zarówno w homeostazie, jak i podczas naprawy. Oczekuje się, że dostarczy to również racjonalnych podstaw do projektowania matryc opartych na biomateriałach, odzwierciedlających właściwości biologiczne błony podstawnej nisz neuronalnych komórek macierzystych, do zastosowania w naprawie tkanki nerwowej i transplantacji komórek. W niniejszej pracy przedstawiono ogólny zarys struktury lamininy i architektury jej domen, a także główne funkcje biologiczne, w których pośredniczy ta heterotrimeryczna glikoproteina. Omówiono ekspresję i rozmieszczenie lamininy w OUN, a w szczególności jej rolę w niszach dla dorosłych neuronalnych komórek macierzystych. Przedstawiono również szczegółowe informacje na temat wykorzystania lamininy w pełnej postaci oraz jej peptydów/rekombinowanych fragmentów do tworzenia hydrożeli naśladujących mikrośrodowisko niszy neurogennej. Na koniec omówiono główne wyzwania związane z opracowaniem hydrożeli inspirowanych lamininą oraz przeszkody, które należy pokonać, aby hydrożele te mogły przejść z laboratorium do praktyki klinicznej.