914-6 GT było wersją 914-6 skonfigurowaną do wyścigów. Fabryka oferowała opcję GT, którą można było odróżnić dzięki stalowym, pudełkowatym odbojnikom błotników. Szybko stał się znany jako 914-6 GT i był ścigany z różnymi konfiguracjami silnika. Należała do nich specyfikacja „T”, w której stosowano podstawowy silnik 911. Inną popularną konfiguracją było wykorzystanie przerobionego silnika Carrery 6.
W 1970 roku Porsche zgłosiło model 914-6 z fabryczną opcją GT do wyczerpującego 24-godzinnego wyścigu Le Mans. Samochód, oznaczony numerem 40, prowadzili Claude Ballot-Léna i Guy Chasseuil. Wyścig zakończył się na 6. miejscu w klasyfikacji generalnej, wyprzedzony jedynie przez prototypowe samochody wyścigowe, takie jak Ferrari 512S z silnikiem V12 i Porsche 917K z silnikiem Flat-12. Dodatkowo, #40 wygrał swoją klasę, wyprzedzając kilka Porsche 911S. 914-6 startowały także w najważniejszych wyścigach swojej ery, np. w Targa Florio z Brianem Redmanem, Rajdzie Monte Carlo i Daytona International Speedway. Walt Maas z powodzeniem startował modelem 914-6 „GT” w serii wyścigów IMSA.
Porsche 914-6 zostało zaprezentowane we wrześniu 1969 roku i było owocem współpracy Porsche i Volkswagena. Krótko żył, tylko 3360 egzemplarzy zostało wyprodukowanych w latach 1970-1972. Siedząc bardzo nisko, zawieszenie 914-6 jest kombinacją przedniego zawieszenia typu 911 z belką skrętną i tylnym zawieszeniem sprężynowym. Wyposażono go również w hamulce tarczowe Porsche. Reflektory chowają się w masce i wyskakują w razie potrzeby. Daszek typu targa można schować w tylnym bagażniku. Model 914-6 otrzymał 2,0-litrowy silnik Porsche z gaźnikiem Webera o mocy 110 KM, który był wcześniej używany w podstawowym modelu 911T z 1969 roku. Ważący nieco poniżej 2100 funtów model 914-6 okazał się znacznie szybszy. Pięciobiegowa manualna skrzynia biegów była standardowym wyposażeniem wszystkich modeli.