Ale reguła siedmiu może w rzeczywistości nie opisywać tego, co ludzie uważają za akceptowalne. W 2001 r. zespół holenderskich psychologów społecznych, kierowany przez Brama P. Buunka z Uniwersytetu w Groningen, zbadał pożądane minimalne i maksymalne przedziały wiekowe, podchodząc do ludzi w przestrzeni publicznej – na stacjach kolejowych, w bibliotekach, centrach handlowych – i pytając ich (anonimowo), jaki wiek uznaliby za odpowiedni dla pięciu różnych poziomów relacji: małżeństwa, poważnego związku, zakochania, przygodnego seksu i fantazji seksualnych. Sondaż ograniczyli do osób, które w ciągu roku znalazły się w pięciu grupach wiekowych: 20, 30, 40, 50 i 60 lat, i zapytali podobną liczbę mężczyzn (70) i kobiet (67). Stwierdzili, że preferencje kobiet były dość spójne w czasie: Przez całe życie kobiety wolały mężczyzn w swoim wieku, z przedziałem od kilku lat młodszych do kilku lat starszych – nawet w krainie fantazji. W przypadku mężczyzn natomiast różnica między ich własnym wiekiem a tym, co uważali za akceptowalne minimum, zwiększała się z wiekiem, a najbardziej dramatyczny spadek nastąpił około 40 roku życia: „Mężczyźni w wieku 40, 50, 60 lat wykazywali zainteresowanie partnerkami do fantazji seksualnych i przygodnych romansów, które sięgały do połowy lub końca lat dwudziestych”. Im niższy poziom zaangażowania, tym niższy wiek minimalny.
