AustraliaEdit
W Nowej Południowej Walii sąd może uchylić w całości lub w części wezwanie do sądu na podstawie tego, że jest to „wyprawa na ryby”. W sprawie Lowery przeciwko Insurance Australia Ltd, Sąd Apelacyjny NSW orzekł, że w przypadku, gdy dokumenty żądane w harmonogramie wezwania są uznane za niemające związku z postępowaniem w sporze, wezwanie może zostać uchylone, ponieważ nie ma ono uzasadnionego celu kryminalistycznego. Stwierdzono również, że nie jest rolą Sądu przeredagowanie wezwania do sądu i zawężenie jego zakresu do kwestii spornych. W Wiktorii wezwanie do sądu jest zwykle wydawane przez urzędnika kancelarii sądowej i nie wymaga zgody sądu.
Nowa ZelandiaEdit
W Nowej Zelandii wezwania do sądu są regulowane przepisami sądu, w którym wezwanie jest wydawane.
Stany ZjednoczoneEdit
Wezwania do sądu są zwykle wydawane przez urzędnika sądowego w imieniu sędziego prowadzącego sprawę. Dodatkowo, przepisy sądowe mogą zezwalać prawnikom na samodzielne wydawanie wezwań w charakterze urzędników sądowych. Zazwyczaj wezwania są wystawiane „in blanco” i obowiązkiem prawnika reprezentującego powoda lub pozwanego, w imieniu którego mają być złożone zeznania, jest doręczenie wezwania świadkowi. Jeżeli świadek nie chce zeznawać, wówczas osobiste doręczenie wezwania jest zazwyczaj wymagane z dowodem doręczenia przez serwer bezpartyjny.
Wezwanie będzie zazwyczaj na papierze firmowym sądu, w którym sprawa jest złożona, wymienia strony sprawy i jest adresowane imiennie do osoby, której zeznania są poszukiwane. Będzie ono zawierało sformułowanie: „Niniejszym nakazuje się Panu/Pani stawić się osobiście w sekretariacie tego sądu” lub podobne, opisujące konkretne miejsce, planowaną datę i godzinę stawiennictwa. Niektóre jurysdykcje wydające załączają upomnienie informujące osobę, której dotyczy wezwanie, o sankcjach karnych za niezastosowanie się do wezwania, oraz przypominające jej, aby nie opuszczała pomieszczeń sądowych do czasu uzyskania pozwolenia od właściwego organu, często kończące się archaiczną groźbą „Nie stawienie się na wezwanie grozi utratą życia”. W niektórych sytuacjach osoba, która musi złożyć zeznania lub przedstawić dokumenty jest opłacana.
Pozwani pro se, którzy reprezentują samych siebie, w przeciwieństwie do prawników, muszą poprosić urzędnika sądowego o oficjalne wydanie im formularzy wezwania, gdy muszą wezwać świadków telefonicznie lub osobiście, lub gdy muszą oficjalnie zażądać, aby dokumenty zostały wysłane do nich lub bezpośrednio do sądu. Wszelkie dokumenty, które nie zostały wezwane do sądu lub nie zostały zweryfikowane przez świadka, mogą zostać odrzucone przez stronę przeciwną jako pogłoska, chyba że jest to wyłączone przez przepisy dotyczące pogłosu lub dozwolone przez sędziego. Jeżeli świadek jest wzywany za pośrednictwem międzymiastowej rozmowy telefonicznej, wówczas strona wnioskująca jest odpowiedzialna za zainicjowanie połączenia i zapewnienie płatności za pomocą przedpłaconej karty telefonicznej. Większość stanów (w tym Kalifornia) ma dalsze ograniczenia w stosowaniu wezwań do sądu w sprawach karnych.
Niektóre stany (jak np. Floryda) wymagają, aby strona wzywająca najpierw złożyła Zawiadomienie o zamiarze doręczenia wezwania do sądu lub Zawiadomienie o przedstawieniu dokumentów przez osobę niebędącą stroną na dziesięć dni przed wydaniem wezwania, tak aby druga strona miała wystarczająco dużo czasu na złożenie jakichkolwiek zastrzeżeń.
Ponadto, strona wezwana ma prawo sprzeciwić się wydaniu wezwania, jeżeli jest ono w niewłaściwym celu, takim jak wezwanie do przedstawienia dokumentów, które nie mają żadnego znaczenia dla postępowania, wezwanie do przedstawienia dokumentów osób, które nie miałyby żadnych dowodów, lub wezwanie do przedstawienia dokumentów lub zeznań, które są poufne lub uprzywilejowane.
Komisje stałe w obu izbach Kongresu Stanów Zjednoczonych mają prawo do wysyłania wezwań w uzasadnionych celach ustawodawczych i dochodzeniowych. Zmusza to do przedstawienia zeznań lub zapisów, a brak odpowiedzi stanowi obrazę Kongresu.
Istnieje kilka wyjątków od wymogu składania zeznań w sądzie, w tym następujące przykłady:
Piąta poprawka – Zgodnie z piątą poprawką do amerykańskiej konstytucji, żadna osoba nie może być zmuszona do bycia świadkiem przeciwko sobie. Świadkowie nie mogą być zmuszeni do zeznawania, jeśli zeznanie ich obciąży. Prawo to może jednak zostać zanegowane, jeśli świadkowi zostanie przyznany immunitet. Immunitet pozwala mu zeznawać i uodparnia go na oskarżenie o przestępstwa, do których się przyzna.
Przywilej małżeński – W większości przypadków, osoba nie może być zmuszona do zeznawania przeciwko swojemu małżonkowi. Ta zasada istnieje jako konsekwencja Piątej Poprawki i koncepcji „jednego ciała” w małżeństwie. Zgodnie z tą zasadą, ponieważ żonaci małżonkowie są połączeni w jedno ciało, nie powinni być zmuszani do zeznawania przeciwko sobie. Wyjątki od tej zasady obejmują przypadki przemocy domowej lub wykorzystywania seksualnego.
Doradcy i księża – Komunikacja z doradcą lub księdzem jest uważana za uprzywilejowaną, ponieważ obie te prace wymagają od klientów całkowitej szczerości, bez obawy o konsekwencje.
Prawnicy – Aby uzyskać najlepszą poradę prawną, klient musi wyjawić wszystkie szczegóły swojemu prawnikowi bez obawy przed konsekwencjami, dlatego komunikacja z prawnikiem jest chroniona, a prawnik nie może być zmuszony do zeznawania przeciwko klientowi.
Lekarze – Lekarzom zabrania się ujawniania dokumentów pacjenta bez jego zgody, zgodnie z ustawą o tajemnicy lekarskiej. Dlatego zeznanie lekarza przeciwko pacjentowi jest pogwałceniem przysięgi. W rezultacie, lekarze nigdy nie mogą być zmuszeni do ujawnienia dokumentacji medycznej.
Dyplomaci – Zagraniczni dyplomaci nigdy nie mogą być zmuszeni do zeznawania w sądzie, na mocy Immunitetu Dyplomatycznego.
Niekompetentny świadek lub dowód – Świadek może mieć problemy z pamięcią, co może wpłynąć na jego zdolność do prawdziwego przypominania sobie wydarzeń. Może również nie być fizycznie zdolny do stawienia się w sądzie.
Niedopuszczalne dowody – Jeśli dowód został uzyskany nielegalnie, nie jest dopuszczalny w sądzie. Na przykład, ktoś, kto zakrada się na teren prywatny i podsłuchuje prywatną rozmowę pomiędzy dwoma małżonkami, nie będzie mógł zeznawać w sądzie. To samo dotyczy nielegalnie nagranych rozmów, nielegalnie zrobionych zdjęć lub podsłuchanych rozmów. Na przykład, jeśli włamywacz włamał się do domu i odkrył w nim narkotyki, ich dowody nie będą dopuszczone do sądu, ponieważ zostały uzyskane nielegalnie.