Wat u kunt verwachten voor de ontwikkeling van uw premature baby

Moeder die haar premature baby in haar armen houdt

Photo: Stocksy

Het was een herfstavond in Toronto toen de zesjarige Myles het ijs van het Air Canada Centre betrad om tijdens een pauze van de Maple Leafs een potje Timbits-hockey te spelen. Sterk, agressief en snel, Myles scoorde een doelpunt. Het was een monumentaal moment voor de jongen, en een die zijn moeder, Sara Archambault, zich moeilijk had kunnen voorstellen toen hij extreem vroeg werd geboren, met 26 weken en een dag zwangerschap, en slechts een pond en 11 ons. “Als ik terugdenk aan hoe hij huilde in de couveuse en nu zo atletisch en zelfverzekerd is, is dat verbazingwekkend”, zegt ze.

Wanneer halen premature baby’s, die meestal tussen 32 en 36 weken worden geboren, hun leeftijdsgenootjes in? “Paige Church, neonatoloog, ontwikkelingspsychiater en directeur van de neonatale follow-up kliniek van het Sunnybrook Health Sciences Centre in Toronto, zegt: “In de eerste paar jaar van het leven zal de baby er net zo uit gaan zien als ieder ander. Na de eerste paar jaar worden de lengte en het gewicht van een preemie grotendeels bepaald door de genen, en niet zozeer door de grootte bij de geboorte. Myles is nu bijna 1,80 meter en een van de langste kinderen in zijn klas.

Baby’s bereiken mijlpalen op basis van hun gecorrigeerde leeftijd – hun chronologische leeftijd min het aantal maanden dat ze te vroeg geboren zijn. Dus als uw baby twee maanden te vroeg is geboren, zal hij waarschijnlijk gaan zitten als hij acht tot negen maanden oud is (vergeleken met zes tot zeven maanden voor een voldragen baby), kruipen met 10 tot 11 maanden (vergeleken met acht of negen maanden) en trekken om te staan met 12 maanden (in plaats van 10 maanden). Tegen de leeftijd van twee jaar zou hij alle fysieke activiteiten moeten ondernemen die je zou verwachten van een tweejarige die op tijd geboren is. Maar net als bij voldragen baby’s is er een bereik van wat als normaal wordt beschouwd. Maar als je baby mijlpalen niet in de juiste volgorde haalt, of als hij een vaardigheid niet lijkt te doen zoals je zou verwachten (zoals maar één kant van zijn lichaam gebruiken als hij zich optrekt om te gaan staan), dan kan dat een punt van zorg zijn, aldus Church.

Aanbeveling

Leonora Hendson, een neonatoloog die een preemie follow-up kliniek runt in het Alberta Children’s Hospital in Calgary, voegt hieraan toe dat baby’s die extreem vroeg geboren zijn (voor 32 weken, en vooral voor 28 weken) en die te maken hebben met gezondheidsproblemen, er langer over kunnen doen om motorische vaardigheden te ontwikkelen. “De kinderen die veel luchtweginfecties en ademhalingsproblemen hebben, hebben vaak een grotere motorische achterstand, omdat ze hun energie gaan gebruiken voor hun longen en niet voor zitten en kruipen en rollen, omdat ze benauwd worden,” legt ze uit.

Wat taalvaardigheden betreft, heeft een preemie vaak meer tijd nodig om de achterstand in te halen, zegt Church. Woorden beginnen te komen rond de 12 maanden gecorrigeerd, en tegen twee jaar gecorrigeerd, moeten kinderen een behoorlijke woordenschat hebben en twee woorden met elkaar kunnen combineren. “Ergens tussen drie jaar gecorrigeerd en drie jaar chronologisch, beginnen we te zien dat ze spontaan de woorden aan elkaar rijgen tot zinnen,” zegt Church. Ze voegt er echter aan toe dat zelfs als een prematuur op driejarige leeftijd zijn expressieve taal (wat ze kan zeggen) heeft ingehaald, ze nog steeds moeite kan hebben met sommige subtiliteiten en nuances van taal, zoals begrijpen dat sommige woorden twee betekenissen hebben, of het volgen van zeer complexe zinnen, zegt ze.

Het laatste wat premature baby’s moeten inhalen is sociaal-emotionele rijpheid, zegt Hendson, die vaak kan aanhouden tot in de eerste schooljaren. “Algemene rijpheid kan een uitdaging zijn,” zegt Hendson. “We hebben ook kinderen in onze kliniek die veel meer moeite hebben met aandacht, stilzitten, zich concentreren en impulsief zijn.” Hendson zegt dat deze vertraging niet langer wordt toegeschreven aan vroeg geboren worden, maar aan de manier waarop de hersenen zich ontwikkelen nadat ze de baarmoeder hebben verlaten.

“We weten dat baby’s hun hersenen het beste in de baarmoeder kunnen laten groeien. We doen ons best in de NICU, maar het is een abnormale omgeving,” zegt Hendson. Church voegt toe: “Het deel van de hersenen dat zich ontwikkelt tijdens de NICU-ervaring is het deel dat zich bezighoudt met hogere-orde-denken, organiseren en sociale zaken, dus het zou logisch zijn dat de ontwikkeling daarvan niet zo robuust is, en het kan wat oefening en tijd vergen om die achterstand in te halen.” Ze voegt eraan toe dat hoe jonger de baby is wanneer hij wordt geboren, hoe groter de kans op eventuele problemen, waaronder gezondheids- en gedragsproblemen.

Church raadt korte speelafspraakjes aan voor een peuter die moeite heeft om zich aan te passen aan zijn leeftijdsgenoten, en hem misschien inschrijven voor dagprogramma’s, zoals bibliotheek, muziek of gymnastiek, of zelfs een deeltijddagopvang als dat een optie is. Zowel Hendson als Church raden aan om te overwegen je premature baby een jaartje terug te houden voor hij naar de kleuterschool gaat, om hem de kans te geven die motorische en sociale vaardigheden te ontwikkelen.

Advertentie

Gesplitste foto, eerste van moeder met prematurenbaby in de NICU, tweede van jongetje in volledige hockeyuitrusting zittend op kleedkamerbank

Sara Archambault met haar zoon Myles in de NICU, en Myles nu. Foto’s met dank aan Sara Archambault

Terwijl Myles op éénjarige leeftijd al liep, was het op tweejarige leeftijd duidelijk dat zijn spraakvermogen vertraagd was. “Het kwam er heel agressief uit,” zegt Archambault. “Hij sloeg, beet en vocht.” Myles begon met logopedie en tegen drieënhalf jaar was zijn taal “door het dak” herinnert zijn moeder zich, maar hij worstelde nog steeds met impulsief en agressief gedrag toen hij naar de kleuterschool ging.

Archambault heeft nauw contact gehouden met Myles’ leraren om met zijn gedrag om te gaan, en ze schreef hem in bij hockey op voorstel van een andere ouder. “Het is zijn uitlaatklep geworden,” zegt ze. “Hij kan nog steeds een beetje uitdagend zijn. Hij is nog steeds erg impulsief. Maar zijn eerstejaars leraar heeft hem in bedwang kunnen houden.” Archambault zegt dat zijn zelfvertrouwen overslaat naar zijn studie, en dat hij nu uitblinkt in lezen en schrijven. “Wat wil je nog meer, van een moeilijke start tot waar hij nu is?”

5 veel voorkomende gezondheidsproblemen waarmee uw premature baby te maken kan krijgen
Individuele kamers revolutioneren NICU-zorg

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *