Niektórzy z najbardziej „old schoolowych” graczy czytających to mogą pamiętać czasy, kiedy gry wideo były w powijakach, a grafika 2D była rzadkością. Zamiast tego, mieli oni przygody w lochach i światach fantasy… w tekście. Aby poruszyć postacią lub choćby tylko spojrzeć na jakiś przedmiot, trzeba było wpisać w pole tekstowe określone komendy, a gdy podczas eksploracji trafiało się do legowiska jakiejś bestii, dobrze napisany tekst pozwalał wyobraźni podpowiedzieć, jak zaciekle i imponująco ona wygląda. Jednymi z najbardziej znanych przygodówek tekstowych tamtych czasów były Zork i Trinity.
Oczywiście, z czasem, tekstowe przygodówki zaczęły zawierać prostą grafikę, aby lepiej ilustrować sceny i ustawienia, ale ten gatunek wkrótce stał się mniejszością wraz z szybkim wzrostem platformówek 2D i przygodówek point-and-click. Mimo to, społeczność IF (interactive fiction) pozostała żywa przez dekady, tworząc i zachowując historię IF, choć z dala od głównego nurtu sceny gier.
W ostatnich latach, jednak, niektórzy twórcy gier zaczęli wracać do tych korzeni (w tym ja), i stworzyli nowoczesne przygodówki tekstowe, które odniosły względny sukces, takie jak Cleansuit i The House Abandon. Powodem ich sukcesu nie był tylko dobry projekt gry, ale także fakt, że twórcy wiedzieli jak unowocześnić gatunek, pozostając jednocześnie wiernym jego tożsamości. Dlatego właśnie będę używał tych dwóch tytułów w tym artykule jako przykładów do zilustrowania pewnych kwestii.
Jak więc zaprojektować grę tekstową dla nowoczesnego odbiorcy? O tym właśnie będziemy rozmawiać. Tutaj postaram się jak najlepiej udzielić ci porad opartych na moim doświadczeniu w tworzeniu tekstowej gry przygodowej. A więc, zaczynajmy!
1 – Zagraj
Najprostszym sposobem na przyzwyczajenie się do struktury gry tekstowej jest oczywiście zagranie w nią. Zwróć uwagę na układ, opisy, sposób w jaki gra pozwala Ci używać przedmiotów lub poruszać się po mapie, rodzaj komend, które musisz wpisywać, itp. Możesz grać zarówno w klasyczne, jak i współczesne tytuły. Jeśli jednak zamierzasz stworzyć tekstową przygodówkę dla szerszej, nowoczesnej publiczności, powinieneś skupić swoją uwagę na tych drugich. Jeśli natomiast twoją grupą docelową są hardkorowi gracze, którzy grali w ten gatunek w przeszłości, być może lepiej będzie przestudiować klasyczną strukturę.
2 – Zacznij od początku
Jeśli jesteś nowy w gatunku przygodówek tekstowych lub w ogóle w opowiadaniu historii, dobrym pomysłem jest przetestowanie wód interaktywnej fikcji zanim naprawdę się w niej zanurzysz. Struktura tworzenia gry tekstowej jest zupełnie inna niż w przypadku innych popularnych gatunków, więc używanie silników takich jak Twine sprawia, że każdy może stworzyć swoją własną interaktywną przygodę, przetestować pomysły lub po prostu stworzyć zarys swojej historii, aby ułatwić sobie ostateczny rozwój.
Zacznij od tworzenia krótkich, liniowych historii, w których gracz może poruszać się tylko z jednego pomieszczenia do drugiego, na przykład. Następnie zacznij wdrażać więcej elementów, takich jak przedmioty i miejsca, w których można ich używać, i tak dalej. Te proste kroki mogą pokazać ci tempo i logikę wymaganą do rozwoju gry, dzięki czemu będziesz mógł zdecydować, czy naprawdę chcesz stworzyć pełną tekstową grę przygodową. Jeśli czujesz się komfortowo, możesz udostępnić te testy ludziom do gry, aby mogli dać ci informację zwrotną co możesz poprawić.
3 – Zdefiniuj zakres swojej przygody
Czy twoja gra będzie liniowa? Czy będzie miała jedno zakończenie? Wiele zakończeń? Jak wiele środowisk gracz będzie mógł odwiedzić? Czy będzie miała wrogów? Czy będzie miała wiele postaci? Jeśli tak, jak to zmieni rozgrywkę lub fabułę?
Pomyślenie o tych rzeczach (i innych) na początku rozwoju gry pozwoli ci uniknąć zagubienia się po drodze i sprawi, że od początku będzie jasne, które mechaniki będziesz musiał zaimplementować, aby gra działała.
4 – Opisuj ustawienia i kierunki w jasny i konkretny sposób
Musisz pamiętać, że bez elementu wizualnego, graczowi jest o wiele trudniej odnaleźć się w środowisku. Dlatego Twój opis pomieszczenia lub obszaru musi być tak jasny, jak to tylko możliwe. Czy w pomieszczeniu są jakieś przedmioty? Powiedz graczowi co i gdzie się znajduje w prosty i bezpośredni sposób. Czy pokój ma jedne drzwi? Dwoje drzwi? Wyjaśnij graczowi, w którym kierunku może się udać, a w którym nie. Jaka jest nazwa pokoju? Pamiętaj, aby umieścić ją nad opisem pokoju lub obszaru, tak aby gracz wiedział gdzie się aktualnie znajduje.
Klasyczne tytuły, takie jak Trinity i Zork, orientowały gracza używając kardynalnych kierunków. Na przykład: „były drzwi na północ i jedne na wschód”, więc mogłeś wpisać „idź na północ” i przeszedłbyś przez jedne z drzwi (jeśli są odblokowane). Jeśli jednak Twoja gra jest osadzona w domu, możesz napisać coś w stylu „w korytarzu widzisz drzwi prowadzące do sypialni i inne prowadzące do łazienki”, więc gracz może wpisać „idź do sypialni”, aby przejść do innego pokoju.
Oba podejścia są dobre, a jeśli nie wiesz, które wybrać, pomyśl z punktu widzenia opowiadania historii. Jeśli główny bohater jest w miejscu, w którym nigdy nie był, układ kierunku kardynalnego może być bardziej interesujący, ponieważ tworzy poczucie tajemnicy i sprawia, że gracz zastanawia się, co jest za każdymi drzwiami, tak jak bohater. Ale jeśli bohater jest w znanym miejscu, będzie wiedział co jest za każdymi drzwiami, więc bardziej sensowne będzie użycie drugiej opcji układu.
Oczywiście, jest trzecia opcja, która polega na daniu graczowi mapy, co zrobiłem w mojej grze. Gracz mógłby patrzeć na mapę za pomocą komendy i sprawdzać nazwy pomieszczeń, aby poruszać się po środowisku. Biała kropka wskazuje, gdzie gracz aktualnie się znajduje.
The House Abandon to tytuł, który używa komend takich jak „idź do przedpokoju”, ponieważ w opowieści bohater mieszkał kiedyś w domu, po którym się porusza, więc zna drogę dookoła. W przypadku Cleansuit, które również korzysta z tego typu komend, główny bohater porusza się po własnym domu, choć gra daje też mapę. Dodatkowo, każde pomieszczenie w Cleansuit posiada prostą ilustrację, pokazującą graczowi, co znajduje się wokół niego i z jakimi rzeczami może wejść w interakcję, co wyklucza potrzebę zbytniego uszczegóławiania opisu tekstowego danego obszaru.
Jeśli chodzi o przedmioty, opisuj je w sposób, który jasno powie graczowi, w jaki sposób może go użyć. Na przykład: jeśli gracz jest w stanie zdobyć szklaną butelkę, opisz ją tak, aby wiedział, czy ma ją napełnić płynem, czy użyć jej jako broni, lub nawet użyć jej do zrobienia hałasu, który powinien odwrócić uwagę wroga.
Jest jednak cienka granica pomiędzy napisaniem opisu, który pozwala graczowi wydedukować przeznaczenie przedmiotu, a po prostu powiedzeniem graczowi o jego przeznaczeniu. Nie rób tego. Choć prawdą jest, że gra musi być przystępna dla ludzi, którzy nigdy nie grali w nic z tego gatunku, nie oznacza to, że musisz traktować ich jak idiotów. Pozwól graczom myśleć samodzielnie; Ty dostarczasz paliwo dla ich wyobraźni, teraz oni muszą z niego skorzystać. O to właśnie chodzi w przygodówkach tekstowych.
5 – Komendy tekstowe muszą być instynktowne
W grach, radzenie sobie z bezpośrednimi kontrolkami jak przyciski „x”, „space” czy „wasd” jest dość łatwe, ponieważ wystarczy je nacisnąć i akcja się dzieje. Ale w tekstowych grach przygodowych potrzebujemy kombinacji słów, aby wykonać akcję, więc może to być trochę skomplikowane dla dewelopera. Prawie musisz przewidzieć, co gracz zamierza wpisać, więc sztuczka polega na zakodowaniu tak wielu kombinacji słów, jak tylko możesz, aby wykonać określoną akcję.
Na przykład, jeśli gracz chce sprawdzić, co jest na stole, może wpisać „zbadać stół” lub „spojrzeć na stół”, wśród innych zwrotów. Tak więc, podczas kodowania, powinieneś zatrzymać się i pomyśleć o wielu sposobach, na jakie ktoś może chcieć spojrzeć na stół. W razie wątpliwości, zachowaj to tak proste, jak to tylko możliwe, proste słowa, których większość ludzi by użyła. Czasami można nawet uprościć same wyrażenia. W Trinity, na przykład, aby spojrzeć na okno, trzeba było wpisać „look at the window”, ale w Cleansuit struktura komend została uproszczona, pozwalając graczowi wpisać „look window”, aby osiągnąć ten sam efekt.
W przypadku komend, których gracz używałby bardzo często, jak „look around”, lub komend, aby przejść z jednego miejsca do drugiego, dobrym pomysłem może być ich skrócenie. „Rozejrzyj się” może być również wpisane jako „la”. W Zorku, na przykład, mógłbyś po prostu wpisać „n”, aby udać się w kierunku północnym. Mając to wszystko na uwadze, kiedy kodujesz komendy, możesz zapobiec zbyt łatwej frustracji gracza i sprawić, że twoja gra będzie bardziej dynamiczna i przyjemna.
6 – Upewnij się, że dodałeś samouczek lub przycisk „pomocy” w grze
Stare tekstowe gry przygodowe miały fizyczne podręczniki, które uczyły gracza rzeczy takich jak jak zainstalować grę, wprowadzenie do historii, a także rzeczy takich jak, których komend powinieneś użyć do poruszania się, używania przedmiotów, itp. W dzisiejszych czasach jednak, podręczniki są wymarłe i bardzo niewiele osób jest zaznajomionych z tego rodzaju mechaniki, więc należy włączyć podstawy w grze, jak przycisk w menu głównym, lub polecenia, które gracz może wpisać w dowolnym momencie podczas gry, aby zapamiętać polecenia. Uwierz mi, będą tego potrzebować.
Jednakże, nie musisz robić listy każdej pojedynczej komendy, którą zakodowałeś w grze. Wyjaśnij podstawowe zasady, takie jak komendy do poruszania się, patrzenia i używania przedmiotów, ale zachęć gracza do wypróbowania innych komend na własną rękę.
7 – Napisz specjalne wydarzenia lub „cutscenki” w interesujący sposób
Jak wspomniałem wcześniej, gry oparte na tekście muszą rekompensować brak elementów wizualnych. Więc kiedy coś ważnego dzieje się w grze, Twój tekst musi być kreatywny i interesujący, aby przyciągnąć wyobraźnię gracza i utrzymać jego uwagę.
8 – Uważaj na dźwięk
Pamiętaj, że tekstowe gry przygodowe są z natury powolne, i to jest bardzo ważna rzecz do rozważenia, kiedy myślisz o ścieżce dźwiękowej i projekcie dźwięku dla swojej gry. Jest prawdopodobne, że gracz (szczególnie ten, który nie jest przyzwyczajony do gier tekstowych) spędzi dużo czasu na danym obszarze, badając go i próbując dowiedzieć się, co robić. Teraz wyobraź sobie, że robisz to słuchając tej samej muzyki w tle, powtarzającej się w kółko przez długi okres czasu. Doprowadziłbyś gracza do szału!
Dlatego nawet współczesne tytuły, takie jak Cleansuit czy The House Abandon, są w większości całkowicie wyciszone, wykorzystując jedynie efekty dźwiękowe dla przedmiotów, drzwi i np. kroków wroga, a odpowiednią muzykę odtwarzając tylko wtedy, gdy coś się dzieje, np. scena walki lub pościgu. W przypadku The House Abandon, w trakcie gry pojawia się muzyka w tle, ale jest to subtelna i mało głośna melodia, która nie odciąga uwagi gracza od tekstu. Poza tym, The House Abandon jest naprawdę krótką przygodą, ponieważ jest częścią kolekcji tekstowych gier przygodowych o nazwie Stories Untold, więc i tak nie spędzisz zbyt wiele czasu słuchając muzyki.
9 – Uważaj na zagadki
W grze tekstowej, nadmierne komplikowanie zagadek jest złym pomysłem. Musisz zaprojektować je w sposób, który jest łatwy do wyjaśnienia za pomocą słów i który gracz zrozumie. Chyba, że jest jakiś element wizualny, który im pomoże. Ale wciąż pamiętaj, że gracz nie widzi wnętrza twojej głowy.
10 – Bądź tak kreatywny jak tylko możesz
Przygody tekstowe są obecnie niszowe, jedyną rzeczą, która może przyciągnąć więcej graczy do twojej gry jest kreatywna koncepcja. Cleansuit przykuł uwagę ludzi dzięki swojemu założeniu: seryjny morderca próbuje włamać się do twojego domu, więc musisz zbierać przedmioty i tworzyć pułapki, będąc w stanie poradzić sobie z mordercą na wiele różnych sposobów, uzyskując różne zakończenia. Cleansuit, choć jest uważany za grę grozy, ma humorystyczny i niepoważny styl pisania, który dodaje innego smaku do doświadczenia.
The House Abandon, z drugiej strony, podąża za bardziej tradycyjną linią pisania interaktywnej fikcji i ma tylko jedno zakończenie, ale z powodzeniem tworzy napiętą atmosferę, a zakończenie jest dość nieoczekiwane i kreatywne, pozostawiając cię niepewnym tego, co się właściwie stało. Pisząc swoją tekstową grę przygodową, nie bój się dodać do niej własnego „głosu”.
11 – Testuj swoją grę do wyczerpania
Za każdym razem, gdy wprowadzasz coś do swojej gry tekstowej, nawet jeśli jest to tylko jedna komenda tekstowa, przetestuj ją od razu. Postaraj się udawać, że jesteś graczem i przetestuj komendę pod każdym kątem, jaki przyjdzie Ci do głowy. A kiedy zaimplementujesz kolejną mechanikę, która Twoim zdaniem może mieć wpływ na zachowanie pierwszej, przetestuj ją ponownie. W ten sposób łatwo zidentyfikujesz literówki i błędy logiczne, o które dość łatwo przy kodowaniu tekstowej gry przygodowej. A w przypadku łamigłówek? Przetestuj je jeszcze dwa razy.
12 – Beta testerzy są ważniejsi niż kiedykolwiek
Nawet po wszystkich testach, które już wykonałeś, będą błędy, których nie zauważysz, ale one będą. To jest podstawowa zasada tworzenia gier: przed wydaniem gry, zbierz grupę beta testerów, którzy w nią zagrają. Mogą to być twoi przyjaciele lub ludzie, którym zapłacisz za to, ale zrób to. Są to ci, którzy mogą nie tylko zobaczyć nieodłączne błędy, takie jak polecenie tekstowe, które nie działa, ale mogą również dać ci inną perspektywę na rzeczy, takie jak pisanie i tempo gry. Mogą Ci powiedzieć, czy gra jest zbyt trudna lub zbyt łatwa, czy są sprzeczne stwierdzenia, czy jest za długa lub za krótka, czy jest nudna lub ekscytująca, itp. I może dadzą ci sugestie dotyczące funkcji, o których nie pomyślałeś, a które chciałbyś wprowadzić.
13 – Bądź rozsądny z ceną
Jak już wspomniałem, interaktywna fikcja nie jest najpopularniejszym gatunkiem w dzisiejszych czasach, więc większość tytułów jest darmowa lub poniżej 5 dolarów. Kiedy wyceniasz swoją grę, pomyśl o jej długości, wartości produkcyjnej i replayability. Pamiętaj, że Twoja gra jest jedną z milionów opcji, więc nie chcesz odstraszyć gracza zbyt wysoką ceną niszowej gry.
Czy podobał Ci się ten artykuł? To rozważ kupienie mi kawy! Twoje wsparcie pomoże mi pokryć wydatki związane z witryną i zapłacić pisarzom za tworzenie nowych treści na blogu.