Tło
Wiara Bahá’í zaczęła przybierać swoją obecną formę w 1844 roku w Iranie. Wyrosła ona z szyickiego odłamu wiary muzułmańskiej.
Wiara została ogłoszona przez młodego Irańczyka, który nazwał siebie Bábem. Powiedział on, że wkrótce przybędzie posłaniec od Boga, który będzie ostatnim w linii proroków, włączając Mojżesza, Mahometa i Jezusa Chrystusa.
Ta idea stopniowego objawienia ma kluczowe znaczenie dla wiary Bahá’í.
Bab i jego zwolennicy byli prześladowani przez hierarchię muzułmańską, a Báb został ostatecznie stracony, ponieważ jego nauki zaprzeczały głównemu punktowi wiary islamskiej – że Mahomet był ostatnim prorokiem.
Ale ostateczność objawienia Mahometa jest powszechnie akceptowana przez muzułmanów, niektórzy bahaici sugerują, że to przekonanie jest oparte na szczególnej interpretacji wersetów Koranu i że możliwa jest inna interpretacja.
W 1852 roku jeden z prześladowanych zwolenników Bába miał w więzieniu objawienie, że jest prorokiem, którego głosił Báb. Nazwał siebie Bahá’u’lláh, co oznacza Chwałę Boga.
Bahá’u’lláh był założycielem wiary bahá’í. Jego życie jako proroka było spędzone na wygnaniu, które zakończyło się w Akrze, gdzie napisał Kitab-i-Aqdas, jedno z kluczowych pism Bahá’í, jak również inne duchowe dzieła i listy. Zmarł w 1892 roku.
Bahá’u’lláh został zastąpiony przez Abdu’l-Bahá, który spędził wiele czasu od 1908 roku na szerzeniu nauk bahá’í na całym świecie, a wiara wkrótce miała znaczące (choć małe) wspólnoty w Europie i Ameryce Północnej. Rozwinął on również idee Bahá’í dotyczące reformy społecznej i międzynarodowej sprawiedliwości oraz wyjaśnił wierzenia Bahá’í poprzez serię listów.
Abdu’l-Bahá zmarł w 1921 roku i został zastąpiony przez swojego najstarszego wnuka, Shoghi Effendi, który kontynuował pracę misyjną wiary i dalej rozwijał filozofię Bahá’í. Shoghi Effendi również stworzył lub rozbudował sanktuaria i ogrody Bahá’í w Izraelu.
Po śmierci Shoghi Effendi w 1957 roku, przywództwo wiary przeszło na grupę wiernych, a nie na osobę fizyczną i obecnie spoczywa na Powszechnym Domu Sprawiedliwości.
Wiara Bahá’í kontynuuje ekspansję, szczególnie w trzecim świecie, i obecnie jest najbardziej rozpowszechnioną wiarą na świecie po chrześcijaństwie. Ekspansja nie obyła się bez kłopotów i Bahá’í byli prześladowani, szczególnie w Iranie, kraju, w którym wiara ta miała swój początek.