TŁO
Kościół rzymskokatolicki jest największym wyznaniem chrześcijańskim na świecie, z około 1,2 miliardami członków na całym świecie. Piotra, określonego przez Jezusa jako „skała”, na której Kościół zostanie zbudowany.
Kościół Katolicki w Stanach Zjednoczonych liczy ponad 70 milionów członków i jest zorganizowany w 33 prowincjach, z których każda jest kierowana przez arcybiskupa. Każdy biskup odpowiada bezpośrednio przed papieżem, a nie przed arcybiskupem. Prowincje te są dalej podzielone na 195 diecezji, z których każda jest kierowana przez biskupa. Podstawą struktury organizacyjnej są lokalne parafie, na czele których stoi proboszcz, mianowany przez miejscowego biskupa. Konferencja Biskupów Katolickich w Stanach Zjednoczonych spotyka się co pół roku.
Jako część globalnej organizacji, której instytucjonalne centrum znajduje się w Watykanie, Kościół Katolicki w Ameryce jest kształtowany przez światowe trendy społeczne i kulturowe. Jest on również kształtowany przez przywództwo, które jest całkowicie męskie, z kobietami wykluczonymi z kapłaństwa, a tym samym z kluczowych ról przywódczych.
LGBTQ EQUALITY
Na temat ORIENTACJI SEKSUALNEJ & GENDER IDENTITY
Katechizm Kościoła Katolickiego, tekst, który zawiera dogmaty i nauki Kościoła, nazywa „akty homoseksualne” jako „wewnętrznie niemoralne i sprzeczne z prawem naturalnym”, a „skłonności homoseksualne” jako „obiektywnie nieuporządkowane”.” Podczas gdy Kościół katolicki nie uważa „orientacji homoseksualnej” za grzeszną samą w sobie, ma do niej bardzo negatywny stosunek. List z 1986 r. stwierdza: „Chociaż szczególna skłonność osoby homoseksualnej nie jest grzechem, to jednak jest ona mniej lub bardziej silną tendencją skierowaną ku wewnętrznemu złu moralnemu; a zatem sama skłonność musi być postrzegana jako obiektywny nieład.”
Fakt, że katolicyzm nie uważa „skłonności” za grzeszną, bardzo różni się od bardziej fundamentalistycznych kościołów chrześcijańskich. Jest to jeden z powodów, dla których Kościół katolicki nie zaaprobował oficjalnie terapii reparatywnej. Katechizm stwierdza dalej, że „osoby homoseksualne są powołane do czystości”. Jednak doktryna precyzuje również, że „Takie osoby muszą być przyjmowane z szacunkiem i wrażliwością. Należy unikać wszelkich przejawów niesprawiedliwej dyskryminacji w stosunku do nich.”
Faktyczne doświadczenia parafian LGBTQ mogą się znacznie różnić w zależności od diecezji i parafii. Wiele wspólnot katolickich wychodzi naprzeciw członkom LGBTQ, oferując im jak najpełniejsze przyjęcie w granicach polityki Kościoła, która nie aprobuje związków osób tej samej płci, nawet tych zaangażowanych. Inne parafie odmawiają członkostwa osobom i rodzinom LGBTQ. Ostatnio w Stanach Zjednoczonych miały miejsce przypadki zwalniania pracowników LGBTQ z katolickich szkół i parafii po zawarciu małżeństwa przez pary tej samej płci.
W Katechizmie Kościoła Katolickiego nie ma oficjalnej polityki dotyczącej osób transpłciowych, choć doktrynalne nauczanie wyraźnie utożsamia anatomię urodzeniową z płcią. Nadzwyczajny Synod Watykanu, zwołany w październiku 2014 r., debatował nad kilkoma kwestiami związanymi z integracją LGBTQ, ale nie poruszył kwestii dotyczących transpłciowych członków Kościoła. Jednakże, doświadczenia transseksualnych katolików różnią się w zależności od ich społeczności (Tia Pesando, transseksualna kobieta, ostatnio stała się newsem, gdy została przyjęta do nowicjatu sióstr karmelitanek w Kanadzie.)
We wrześniu 2015 r. watykańska Kongregacja Nauki Wiary, odpowiedzialna za egzekwowanie doktryny katolickiej, nie zezwoliła transseksualnemu mężczyźnie w Hiszpanii na pełnienie funkcji ojca chrzestnego, co skutecznie uniemożliwiło transseksualnym katolikom pełnienie funkcji sponsorów chrztu. Oświadczenie zakończyło się następująco:
” wynik jest oczywisty, że ta osoba nie posiada wymogu prowadzenia życia zgodnego z wiarą i pozycją ojca chrzestnego (CIC, kan. 874 §1,3), dlatego nie może być dopuszczona do pozycji matki chrzestnej ani ojca chrzestnego. Nie należy tego postrzegać jako dyskryminacji, lecz jedynie jako uznanie obiektywnego braku wymagań, które ze swej natury są konieczne do podjęcia eklezjalnej odpowiedzialności bycia rodzicem chrzestnym.”
Na temat równości małżeńskiej
Kościół katolicki nie celebruje ani nie uznaje małżeństw osób tej samej płci, jednak katoliccy świeccy coraz głośniej wyrażają swoje poparcie. Świeckie organizacje, takie jak Catholics for Marriage Equality (Katolicy na rzecz Równości Małżeńskiej), odegrały kluczową rolę w Stanach Zjednoczonych podczas wyborów w 2012 r. i od tego czasu utrzymują aktywną obecność.
ON NON-DISCRIMINATION
Konferencja Biskupów Katolickich Stanów Zjednoczonych (USCCB) nie wydała oficjalnej polityki dotyczącej Equality Act, kompleksowej ustawy, która, jeśli zostanie przyjęta, doda „orientację seksualną” i „tożsamość płciową” do federalnej ochrony praw obywatelskich, które już istnieją w oparciu o rasę, kolor skóry, religię, płeć i pochodzenie narodowe.
W przeszłości USCB sprzeciwiało się ustawie o niedyskryminacji w zatrudnieniu (Employment Non-Discrimination Act, ENDA), twierdząc, że „mogłaby ona zostać użyta do karania jako dyskryminacji tego, czego wiele religii – w tym religia katolicka – naucza, szczególnie moralnego nauczania o zachowaniach seksualnych osób tej samej płci”. Polityka Watykanu stwierdza jednak, że osoby o „skłonnościach homoseksualnych … muszą być akceptowane z szacunkiem, współczuciem i wrażliwością. Należy unikać wszelkich przejawów niesprawiedliwej dyskryminacji w tym względzie.”
WSTĘP DO ORDYNACJI
Dokument watykański z 2005 r., zatwierdzony przez ówczesnego papieża Benedykta XVI, poucza, że Kościół „nie może przyjmować do seminarium ani do święceń tych, którzy praktykują homoseksualizm, prezentują głęboko zakorzenione tendencje homoseksualne lub wspierają tak zwaną 'kulturę gejowską'. Takie osoby, w rzeczywistości, znajdują się w sytuacji, która poważnie utrudnia im prawidłowe odnoszenie się do mężczyzn i kobiet.”
Pomimo słynnego komentarza papieża Franciszka „Kim jestem, żeby osądzać?” – wypowiedzianego w odpowiedzi na pytanie o dopuszczalność homoseksualistów jako księży – jego oświadczenie nie jest oficjalnym nauczaniem Kościoła. Jednakże, wielu katolickich obserwatorów widzi, że jego uwaga neutralizuje instrukcję wydaną w 2005 roku za czasów papieża Benedykta. Obecnie wiele zakonów męskich i niektórzy biskupi często podejmują własne decyzje dotyczące homoseksualistów jako kandydatów do seminarium i kapłaństwa.
PRZEDMIOTY
- Coming Home to Catholicism and to Self
- Catholic Association for Lesbian and Gay Ministry, stowarzyszenie diecezjalnych, parafialnych i kampusowych duszpasterstw pracujących na rzecz afirmacji i zapewnienia inkluzywnej opieki duszpasterskiej lesbijkom i gejom, ich rodzinom i przyjaciołom we wspólnocie katolickiej.
- DignityUSA, krajowa organizacja pracująca na rzecz szacunku i sprawiedliwości dla ludzi wszystkich orientacji seksualnych, płci i tożsamości płciowych – zwłaszcza osób LGBTQ – w Kościele katolickim i na świecie poprzez edukację, rzecznictwo i wsparcie.
- Fortunate Families, krajowa organizacja katolickich rodziców dzieci LGBTQ i Multiple, wspierająca innych takich jak my w afirmacji, świętowaniu i poszukiwaniu równości dla naszych rodzin.
- New Ways Ministry, pozytywna dla osób LGBTQ posługa rzecznictwa i sprawiedliwości dla katolików LGBTQ, oraz pojednania w większych wspólnotach chrześcijańskich i obywatelskich.
INFORMACJE KONTAKTOWE
U.S. Conference of Catholic Bishops
3211 Fourth Street NE
Washington DC 20017
Strona internetowa: www.usccb.org