Złamania podkrętarzowe stawu biodrowego nadal stanowią częsty scenariusz kliniczny, z którym wszyscy mamy do czynienia. Szacuje się, że rocznie w USA dochodzi do ponad 350 000 złamań biodra, z czego 40% stanowią złamania szyjki kości udowej z przemieszczeniem. Średni koszt wynosi ponad 30 000 dolarów. Optymalizacja opieki chirurgicznej jest niezbędna, a celem nadrzędnym jest przeprowadzenie najbardziej efektywnego leczenia z najniższym ryzykiem reoperacji, które zapewni najlepszą funkcję pooperacyjną i uśmierzenie bólu.
W „młodym” wieku (który jest często definiowany jako jakikolwiek wiek młodszy od Ciebie!) redukcja i wewnętrzne unieruchomienie jest często najbardziej efektywne z zachowaniem głowy kości udowej. Ryzyko braku zrostu i AVN jest często mniejsze niż potencjalne powikłania, które mogą wystąpić po artroplastyce, przy czym 40% przemieszczonych złamań leczonych za pomocą ORIF wymaga w końcu reoperacji. Zasadniczo na każdych 100 pacjentów, u których wykonuje się ORIF z powodu przemieszczonego złamania szyjki kości udowej, wybór artroplastyki zamiast tego skutkuje uniknięciem 17 konwersji.
W „podeszłym wieku” ogólnie leczymy wszystkie przemieszczone złamania całkowitą wymianą stawu biodrowego, co zmniejszyło liczbę ponownych przyjęć i jest bardziej efektywne kosztowo w przypadku przemieszczonych złamań szyjki kości udowej. Poza medyczną chorobowością po artroplastyce, głównym problemem jest zwichnięcie. Stwierdziliśmy, że podejście przednio-boczne znacznie je zmniejsza. Złamania bez przemieszczenia, które są koślawe i stabilne biomechanicznie są leczone za pomocą śrub kaniulowanych. Być może można argumentować, że hemiartroplastyka (bipolarna lub monopolarna) ma mniejsze ryzyko zwichnięcia w porównaniu z całkowitą wymianą stawu biodrowego, jeśli jest wykonywana przez zespół chirurgiczny z mniejszym doświadczeniem w zakresie całkowitej wymiany stawu biodrowego. Jednakże całkowita wymiana stawu biodrowego skutkuje mniejszym bólem i lepszym funkcjonowaniem, gdy pacjenci są niezależni z nienaruszonym stanem psychicznym (pacjenci, nie chirurdzy…!).
Mój algorytm postępowania jest taki, że złamania bez przemieszczenia koślawego lub „stabilne” poddaje się leczeniu śrubami kaniulowanymi, a złamania z przemieszczeniem poddaje się całkowitej artroplastyce stawu biodrowego z dostępu przednio-bocznego.