Szkielet Twojego dziecka stopniowo przekształca się z miękkiej chrząstki w kość, proces ten nazywany jest kostnieniem (zobacz Jesteś w 37 tygodniu i 4 dniu). Proces ten rozpoczyna się w centrum każdej kości i rozprzestrzenia się na zewnątrz. Pod koniec ciąży kostnienie jest zakończone na całej długości każdej kości, ale końce kości długich oraz czubki kości palców u rąk i nóg pozostają w postaci chrząstki. Jest to konieczne, aby umożliwić późniejszy wzrost kości w miarę rozwoju dziecka.
Kości w górnej części czaszki są nieco inne, rozwijają się raczej z błoniastych struktur niż z chrząstek. Nie łączą się one w pełni aż do kilku lat po urodzeniu i pozostają oddzielone od siebie tkanką łączną. Ta tkanka łączna tworzy obszary zwane szwami, a tam, gdzie spotykają się więcej niż dwie kości, szersze przestrzenie zwane ciemiączkami. Ich funkcją jest zapewnienie przestrzeni dla ruchu lub „formowania” pomiędzy kośćmi czaszki, co ułatwia głowie zejście do miednicy podczas porodu. To właśnie te linie szwów i ciemiączka pomagają Twojemu lekarzowi określić pozycję głowy dziecka podczas porodu.
Po porodzie zauważysz, że kształt głowy Twojego dziecka jest często wydłużony, ale wkrótce się to zmienia, ponieważ kości ustawiają się z powrotem w swoich normalnych pozycjach.