Zastosowanie chirurgii w leczeniu złamania Jeffersona jest nieco kontrowersyjne. Leczenie niechirurgiczne różni się w zależności od tego, czy złamanie jest stabilne czy niestabilne, zdefiniowane przez nienaruszone lub zerwane więzadło poprzeczne i stopień złamania łuku przedniego. Nienaruszone więzadło wymaga stosowania miękkiego lub twardego kołnierza, podczas gdy zerwane więzadło może wymagać trakcji, halo lub operacji. Stosowanie sztywnych kołnierzy może prowadzić do infekcji wewnątrzczaszkowych i jest często niewygodne dla osób je noszących, i może być zastąpione bardziej elastyczną alternatywą w zależności od stabilności uszkodzonych kości, ale leczenie stabilnego urazu za pomocą kołnierza halo może prowadzić do pełnego powrotu do zdrowia. Leczenie chirurgiczne złamania Jeffersona polega na zespoleniu lub unieruchomieniu pierwszych trzech kręgów szyjnych; zespolenie może nastąpić natychmiast lub później w trakcie leczenia w przypadkach, gdy interwencje niechirurgiczne nie przyniosły rezultatu. Podstawowym czynnikiem decydującym o wyborze pomiędzy interwencją chirurgiczną a niechirurgiczną jest stopień stabilności, jak również obecność uszkodzeń innych kręgów szyjnych.
Aczkolwiek jest to poważny uraz, długoterminowe konsekwencje złamania Jeffersona są niepewne i mogą nie wpływać na długość życia lub zdolności, nawet jeśli nie są leczone. Leczenie zachowawcze z zastosowaniem urządzenia unieruchamiającego może przynieść doskonałe rezultaty w dłuższej perspektywie czasowej.