Uw blindedarm is een vingervormig zakje dat verbonden is met uw dikke darm. Het kan ontstoken en geïnfecteerd raken, wat leidt tot een pijnlijke aandoening die appendicitis wordt genoemd.
Chronische appendicitis is een ontsteking van de appendix die weken, maanden of zelfs jaren aanhoudt. Appendicitis-symptomen die optreden – met name pijn in de rechteronderbuik, waar de blindedarm zich bevindt – kunnen vanzelf verdwijnen om later weer terug te keren. Chronische blindedarmontsteking maakt naar schatting slechts 1,5 procent uit van alle gevallen van blindedarmontsteking, volgens een rapport dat is gepubliceerd in de American Surgeon. (1)
Acute blindedarmontsteking vs. Chronische blindedarmontsteking
Wanneer mensen het over een blindedarmontsteking hebben, bedoelen ze meestal een acute blindedarmontsteking, die meestal begint met buikpijn rond de navel, die vervolgens naar de rechteronderbuik trekt en intensiveert.
Er kunnen nog tal van andere symptomen volgen, waaronder:
- Nausea
- Lage-koorts
- overgeven
- constipatie
- diarree
- verlies van eetlust
- onvermogen om gas of ontlasting te laten passeren
Acute blindedarmontsteking wordt meestal veroorzaakt door een buikinfectie die is uitgezaaid naar de blindedarm, of een obstructie – zoals verharde ontlasting, een vreemd voorwerp of een zweer – waardoor het appendiceale lumen (de binnenholte van de appendix) verstopt is geraakt. (2)
Als de blindedarm niet onmiddellijk wordt verwijderd, neemt de druk in het orgaan toe totdat de blindedarm scheurt, waardoor de inhoud in de buikholte terechtkomt en andere ernstige infecties kunnen ontstaan.
Soms is het lumen van de blindedarm echter slechts gedeeltelijk verstopt, waardoor een chronische appendicitis ontstaat. Bronnen van de gedeeltelijke verstopping zijn onder meer:
- Vercijferde fecale afzettingen, fecalieten genaamd
- Vergroot lymfeweefsel op de wand van de appendix
- Tumoren
- Vreemde voorwerpen zoals pennen, stenen en kogels
Na verloop van tijd zal de ontsteking van de appendix verergeren, en de interne druk ervan zal toenemen. Maar in plaats van de blindedarm te laten barsten, zal de druk de gedeeltelijke obstructie overwinnen, waardoor de inhoud van de blindedarm uit de zak kan lopen.
Als dit gebeurt, nemen de appendicitissymptomen gedeeltelijk of geheel af – totdat de obstructie de blindedarm weer doet ontsteken.
Net als bij een acute appendicitis leidt een chronische appendicitis meestal tot pijn rechtsonder in de buik. De pijn kan net zo scherp en hevig zijn als bij een acute blindedarmontsteking, maar vaak is het meer een doffe pijn. Soms is buikpijn het enige symptoom dat mensen met chronische appendicitis ervaren.
In andere gevallen kunnen mensen last hebben van enkele van de andere typische symptomen van acute appendicitis, waaronder misselijkheid, koorts en diarree.
Sommige clinici maken een onderscheid tussen terugkerende appendicitis en chronische appendicitis. Een case report gepubliceerd in mei 2015 in Therapeutic Advances in Gastroenterology beschrijft het verschil tussen recidiverende en chronische appendicitis. (3) Een of meer episoden van acute appendicitis, die één tot twee dagen duren, worden beschouwd als recidiverende appendicitis. Chronische appendicitis daarentegen treedt gewoonlijk op als een minder ernstige, bijna voortdurende buikpijn die langer dan 48 uur aanhoudt en soms weken, maanden of zelfs jaren kan aanhouden.
Als chronische appendicitis eenmaal goed is gediagnosticeerd, zijn de symptomen bij de meeste patiënten meestal verdwenen door verwijdering van de appendix. (4)
Wanneer en waarom een chronische blindedarmontsteking verkeerd wordt gediagnosticeerd
In het begin van de vorige eeuw werd de diagnose chronische blindedarmontsteking relatief vaak gesteld. Maar omdat buikpijn door veel verschillende ziekten kan worden veroorzaakt, waaronder eierstokcysten, (5) indigestie en voedselallergieën, stelden artsen vaak de verkeerde diagnose van chronische appendicitis en voerden zij onnodige appendectomieën uit – de chirurgische procedure waarbij de appendix wordt verwijderd.
Chronische appendicitis werd controversieel, waarbij sommige deskundigen zich afvroegen of de aandoening überhaupt wel bestond. (6) Vandaag de dag is chronische appendicitis goed gedocumenteerd in de medische literatuur, maar artsen diagnosticeren patiënten soms met een andere ziekte terwijl ze in feite chronische appendicitis hebben.
Het vaakst wordt chronische appendicitis verward met andere aandoeningen omdat de patiënt geen typische appendicitis-symptomen heeft (7) of de symptomen worden verondersteld het gevolg te zijn van een andere aandoening die terugkerende buikpijn of chronische ontsteking kan veroorzaken, waaronder:
- De ziekte van Crohn
- Ulceratieve colitis
- Irritable bowel syndrome
- Pelvic inflammatory disease, dat is een infectie van de voortplantingsorganen van een vrouw
Het gebruik van beeldvormingstechnieken – waaronder echografie, magnetische resonantie beeldvorming (MRI), en in het bijzonder computertomografie (CT) scans – kan helpen onderscheid te maken tussen deze aandoeningen en chronische ontsteking, maar ze zijn niet onfeilbaar. In ten minste één geval bijvoorbeeld gebruikten artsen CT-scans om een jonge vrouw te diagnosticeren met een bekkenontstekingsziekte, terwijl ze eigenlijk een chronische blindedarmontsteking had, volgens een verslag uit 2004 van een geval in het Journal of Pediatric and Adolescent Gynecology. (5) En een soortgelijk geval deed zich voor bij iemand met de ziekte van Crohn, volgens een rapport uit 2005 in het World Journal of Gastroenterology. (8)
Wat acute blindedarmontsteking betreft: de symptomen lijken ook op die van veel andere aandoeningen, dus wordt de diagnose ook wel eens verkeerd gesteld, met onnodige blindedarmoperaties tot gevolg. Uit een onderzoek uit 2011, gepubliceerd in het American Journal of Surgery, bleek dat bijna 12 procent van alle appendectomieën die tussen 1998 en 2007 in de Verenigde Staten werden uitgevoerd, plaatsvonden bij mensen die geen appendicitis hadden, maar een andere aandoening. (9)
Maar als een blindedarmontsteking wordt gemist, kan dat tot ernstige complicaties leiden. Een verkeerde diagnose, zoals blijkt uit een onderzoek dat in januari 2013 is gepubliceerd in het American Journal of Medicine, kan leiden tot de vorming van abcessen en onvruchtbaarheid. (7)
Aanvullende rapportage door Deborah Shapiro.