Leonardo Fibonacci

Leonardo Fibonacci werd geboren in Pisa en groeide op in Bougie, Algerije, waar zijn vader ambtenaar in een pakhuis was. Fibonacci reisde veel voor zaken en plezier door Europa en in Egypte, Syrië en Griekenland. Tijdens zijn reizen observeerde en analyseerde hij de rekenkundige systemen die in de handel werden gebruikt en leerde hij de Hindoe-Arabische cijfers. In het Liber abaci (1202; herziene versie 1228), een grondige verhandeling over algebraïsche methoden en problemen, pleit Fibonacci met klem voor het gebruik van de nieuwe Indische cijfers, dat wil zeggen de negen cijfers, plus het zephirum, of het symbool voor nul. Dit werk kan worden beschouwd als symptomatisch voor de wiskundige renaissance van het Westen. Fibonacci behandelt er de fundamentele bewerkingen van gehele getallen, breuken, de extractie van wortels en de wiskundige toepassingen op handelstransacties. Het Liber abaci bevat ook de beroemde “rij van Fibonacci”, waarbij elke term na de eerste twee de som is van de twee termen die er onmiddellijk aan voorafgaan, een rij die vele belangrijke en interessante eigenschappen blijkt te hebben. Het Liber abaci bleef gedurende ongeveer 2 eeuwen een standaardwerk.

In een ander werk, getiteld Flos (1225), beschouwt Fibonacci onbepaalde problemen die doen denken aan het werk van Diophantus en analyseert hij bepaalde problemen met methoden die vergelijkbaar zijn met die van Euclides, de Chinezen, en de Arabieren. Een andere wiskundige verhandeling van Fibonacci, het Liber quadratorum (1225), is een origineel en briljant werk over onbepaalde analyse. Sommige van de problemen die in dit boek worden behandeld, zijn ontleend aan de wiskundige wedstrijden die door het hof van Frederik II werden gesponsord en waarvoor Fibonacci was uitgenodigd.

Hoewel hij in de eerste plaats een rekenkundige en een algebraïst was, schreef Fibonacci ook een boek over geometrie, getiteld Practica geometriae (1220), dat gebaseerd lijkt te zijn op Euclides’ verloren gegane werk On the Division of Figures. In zijn werk gebruikt Fibonacci algebraïsche methoden om een groot aantal rekenkundige en meetkundige problemen op te lossen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *